Атақты политтехнолог Фрэнк Ланц: «Аудиторияға не айтқаның емес, оны қалай жеткізгенің маңызды», – деген екен. Демек, қандай ақпарат болса да оны жеткізудің формасы әртүрлі. Ол ақпаратты тыңдаушы да соған байланысты қорытынды жасайды. Қоғамда жиі айтылатын «Стақан жартылай бос тұр ма, әлде жартылай толы тұр ма?» деген классикалық сұрақ үлгісі бар. Бұл жерде әңгіме бір ғана жағдайды сипаттап тұрғанмен, адамдар екі түрлі жауап беріп жатады. Демек, көзқарас оны қабылдауға байланысты. Иә, адамдар күнделікті өмірде шешім қабылдай отырып, көбіне логикалық, рационалды жолмен әрекет етеді деп есептеледі. Алайда ізденуші психологтар Даниэль Канеман мен Амос Тверски бұл түсінікті теріске шығаратын тәжірибелер жүргізіп, 1979 жылы «Проспект теориясын» ұсынды. Бұл теория адамдардың тәуекел жағдайында қалай шешім қабылдайтынын және ақпараттың жеткізілу формасы қалай әсер ететінін түсіндіреді.
«Проспект теориясы» адамның шешім қабылдауы рационал емес, көбіне эмоция мен ақпараттың берілу формасына (фрейминг) тәуелді екенін дәлелдейді. Ағылшынның frame сөзінен (қазақша «жақтау») шыққан бұл ой қателігін «фрейминг эффектісі» деп те атауға болады. Бұл дегеніміз ақпараттың берілу формасы адамның оны қабылдануына әсер еткенде байқалатын танымдық бұрмалаушылық. Әңгімеміз түсінікті болуы үшін бірден бала кезден естіп өскен мына бір аңызға назар аударалықшы.
Ілгеріде бір патша түс көреді. Түсінде аузындағы барлық тістері опырылып түсіп қалған екен. Ұйқысынан шошып оянып, бірден түс жорушыны шақыртады да, түсін жорып беруін бұйырады. Ол сәл ойланып тұрып:
– Патшам! Түсіңіз жаман жайтты меңзеп тұр. Отбасыңыздың барлық мүшесі көз алдыңызда қайтыс болып, сіз жалғыз қалады екенсіз, – дейді. Бұл сөзді естіген патшаның түрі бұзылып кетеді. Түс жорушыны тас зынданға тастайды да, екіншісін шақыртады. Патша көрген түсін баяндап ауыз жиғанша, ол:
– Бәрекелді, патшам! Құттықтаймын! Құттықтаймын! – деп айқайлап жібереді. Күтпеген жайтқа таңырқаған патша:
– Не болды? Не болды? – дейді дегбірсізденіп.
Түс жорушы:
– Отбасыңыздың ішінде ғұмыр жасы ең ұзақ адам сіз болады екенсіз! – дейді.
Патша:
– Рас айтасың ба? – дейді сеніңкіремей.
Түс жорушы:
– Әрине! – дейді. Патша қатты қуанып, екінші түс жорушыға мол сый-сияпат беріп қайтарған екен.
Байқасақ, бұл мысал фрейминг эффектісінің (ақпаратты жеткізу тәсілінің) өмірлік тамаша көрінісі. Екі түс жорушы бірдей мағынадағы жорамал айтты: «Патша барлық туыстарынан ұзақ өмір сүреді». Бірақ бірінші жорушы теріс фрейммен («жақындарыңыз қайтыс болады») жеткізді. Ал екіншісі оң фрейммен («сіз бәрінен ұзақ өмір сүресіз») баяндады. Нәтижесінде, патшаның ақпаратты қабылдауы да екі түрлі: біріншісіне ашуланып, жазалады, екіншісіне риза болып, марапаттады. Иә, фрейминг эффектісі когнитивті психология мен мінез-құлықтық экономикада зерттелетін маңызды ұғым. Бірдей мазмұндағы ақпарат оң немесе теріс тұрғыдан ұсынылса, адам екі түрлі шешім қабылдауы мүмкін.
Танымал мысалдар
Жоғарыда фрейминг эффектісін алғаш рет зерттеген психологтар – Даниэль Канеман мен Амос Тверски екенін айттық. Енді олардың 1981 жылы жүргізген зерттеулеріне назар аударып көрейік. Қос ғалым қатысушыларға логикалық әрі гипотетикалық жағдай ұсынды. Яғни, қатысушыларға 600 адамды аурудан құтқару бағдарламасын таңдауға тура келді. «А» бағдарламасы қабылданған жағдайда 200 адам құтқарылады. «B» бағдарламасы: 600 адамның 33 пайызы құтқарылады (ықтималдылығы 33 пайыз), басқа жағдайда 66 пайызы қайтыс болады. «А» бағдарламасына қатысушылардың 72 пайызы дауыс берді, себебі басты фокус қанша адам құтқарылатынына қойылды. Ал басқа нұсқада адамды құтқаруға қатысты сценарий мынадай түрде сипатталған: «А» бағдарламасы: қабылданған жағдайда 400 адам өледі; «В» бағдарламасы: әрбір адам аман қалу ықтималдылығы – 33 пайыз, қайтыс болуы – 66 пайыз. Бұл нұсқада қатысушылардың басым көпшілігі, яғни 78 пайызы «В» бағдарламасына дауыс берді. Екі нұсқаның математикалық мәні бірдей болса да, адамдар «В» нұсқаны таңдауға бейім болды. Себебі «аман қалу» жағымды әсер қалдырады, ал «өлім» – теріс фрейм.
Даниэль Канеманның «Ойлан, баяу... шешім қабылда» атты кітабында Аустрия мен Германия арасындағы донор болуға келісім деңгейінің айырмашылығы тек мәдени немесе моральдық себептерге байланысты еместігі айтылады. Мәселе – құжаттағы сұрақтың қалай қойылғанында, яғни фреймингте. Аустрияда адам егер донор болғысы келмесе, арнайы белгі қоюы керек. Көпшілік ештеңе өзгертпегендіктен, барлығы автоматты түрде донор болып саналады. Ал Германияда керісінше, адам донор болғысы келсе, арнайы белгі қоюы қажет. Көпшілігі бұл қадамды жасамағандықтан, донор емес болып қалады.
Тверски мен Канеман 1981 жылы тағы бір тәжірибе жасайды. Бұл тәжірибеде қатысушыларға денсаулық мәселесіне байланысты медициналық шешім қабылдау туралы сценарийлер ұсынылды. Бір топқа ақпарат ұтылыс түрінде берілді: «Ем бастамасаңыз, өмір сүру мүмкіндігіңіз 70 пайызға азаяды». Ал екінші топқа ұтыс фреймінде берілді: «Ем бастасаңыз, өмір сүру мүмкіндігіңіз 30 пайыз». Ақпарат бірдей болғанымен, ұтылыс түрінде берілгенде қатысушылар қауіптеніп, басқаша шешім қабылдады, ал ұтыс фреймінде ұсынылған ақпарат оларды әлдеқайда сабырлы қылды.
Тағы да осы екі ғалым 1986 жылы қызықты бір тәжірибе жасап көреді. Адамдарға ақшаны сақтау туралы сценарийлер ұсынылды. Егер бұл «20 пайыз жоғалтасыз» деп берілсе, қатысушылар тәуекелі жоғары, бірақ ұтатын мүмкіндік көбірек нұсқаларды таңдады. Ал «80 пайыз сақтап қаласыз» деген фреймде, олар қауіпсіз, бірақ аз табыс әкелетін жолды таңдады.
Тағы бір мысал келтірейік. Ғалымдар тобы адамдарды жинап, оларға екі көлік соқтығысқан жол апатының видеосын көрсетіп, олардың қандай жылдамдықпен жүргенін сұрайды. Сұрақ былай қойылады: көліктер соғысқанда қандай жылдамдықпен жүрген? Топ ішінде әртүрлі жауаптар болды. Енді «соғысқанда» деген сөзді «қақтығысқанда», «апатқа ұшырағанда», «түйіскенде» деген сияқты синонимдерге ауыстырады. Барлығында бір видеоны көрсеткенімен, сұрақ қалай қойылғанына байланысты адамдар олардың жылдамдығын әр жағдайда әртүрлі көргені жоғарыдағы фреймингтің бір мысалы.
Фрейминг барлық салада кездеседі
Жоғарыда келтірген мысалдар адамның шешімі тек логикаға емес, ақпараттың қалай берілгеніне де тәуелді екенін көрсетеді. Фрейминг эффектісі саясатта, жарнамада, маркетингте, медициналық шешімдерде және күнделікті өмірде кең таралған. Енді осы мысалдардың әр салада қалай көрініс табатынын тізбелейік.
Медицинада емделушіге: «Бұл емнің сәтті болуы 90 пайыз» дегенде, көпшілік келісе кетеді. Ал «Бұл ем 10 пайыз жағдайда сәтсіз болады» десе, одан бас тартатындар көбейеді. Ақпарат бір, бірақ фрейминг әсері шешімді өзгертеді.
Фрейминг, әсіресе, маркетингте жиі қолданылады. «Жеңілдікпен 80 пайыз үнемдеңіз» деп жарнама жасау – адамдарға «20 пайыз жоғалтасыз» дегеннен әлдеқайда жағымды естіледі. Сол секілді «қантсыз» деп жазылған өнім денсаулыққа пайдалы көрінеді. Ал «қант қоспадық» десе, күмәнділеу қабылдануы мүмкін. Дүкендегі сөреде тұрған сүт қаптамасында «құрамында 20 пайыз май бар» немесе «80 пайыз майсыз» деген кезде де адамдар әртүрлі қабылдайды. Жол қауіпсіздігі жарнамаларында «қауіпсіздік белдігін тақсаңыз – өміріңізді сақтайсыз» (оң фрейм), «белдік тақпасаңыз – өліп кетуіңіз мүмкін» (теріс фрейм).
Бұл құбылыстың БАҚ саласындағы рөлі өте зор. Журналистер қандай ақпараттарға маңыз беріп, назар аударту үшін сол ақпаратты өзіне икемдеп жеткізуге шебер. Мәселен, «Шеруге 5 мың адам қатысты» немесе «Халықтың 0,03 пайызы ғана наразылық білдірді» деген ақпараттан қандай айырмашылық көресіз? Былай қарасаң, ешқандай айырмашылық жоқ. Десе де, бір шеруде 5 000 адамның жүруі шерудің қаншалықты ауқымды екенін білдірсе, екінші ақпаратта бұл шеруге халықтың небәрі 0,03 пайызы ғана қатысқаны ол шерудің аса ауқымды болмағанын білдіріп тұрғандай. Мысалы, Covid-19 пандемиясы кезіндегі ақпарат ұсыну тәсіліне назар аударалықшы. «Вакцинациядан кейін ауырғандардың саны 5 пайыз» немесе «Вакцина 95 пайыз тиімді». Мұнда да екінші жолмен айтылғанда адамдар сенімдірек қабылдаған, өйткені фрейм позитивті. Білім саласында «70 пайыз оқушы емтиханнан өтті» деген ақпарат пен «30 пайыз оқушы емтиханнан өте алмады» деген жаңалықта біріншісі табысқа, екіншісі сәтсіздікке назар аударады. Мәселен, экономикалық есептерде «Инфляция 8 пайыз болды» дегеннен гөрі, «Баға 8 пайызға өсті» деп айтқанда, халықтың реакциясы күштірек болуы мүмкін.
Енді мемлекеттік саясатта қандай көріністері барына тоқталайық. Саясаткерлер кейбір заң жобаларын былай деп ұсынады: «Салықты төмендету арқылы кәсіпкерлікті қолдаймыз» (позитивті фрейм). Ал қарсы тарап: «Бюджет тапшылығы артады, әлеуметтік төлемдер қысқарады» (негативті фрейм). Ақпарат бір оқиғаға қатысты болғанымен, қалай ұсынылғаны халықтың қабылдауына тікелей әсер етеді. Қараңызшы, «Жаңа саясаттың арқасында жұмыссыздық 5 пайызға ғана жетті» немесе «Халықтың 95 пайызы жұмыс істеп жатыр». Бірінші сөйлем пессимистік әсер береді, екіншісі – оптимистік. Бірақ сандар бір.
Фрейминг
қай кезде әлсірейді?
Ғалымдар Айанна Томас пен Питер Миллар жүргізген зерттеуде, адамдарға «ғалым көзқарасымен ойлану» немесе есептік тапсырмаларды орындау ұсынылғанда, фреймингтің ықпалы айтарлықтай әлсіреген. Яғни, мәселені тереңірек және логикалық тұрғыдан талдау фреймдік бұрмалаушылықты азайтады. Сонымен қатар ғалымдар мәселені шет тілінде қарастыру да эмоциялар мен әсерлерді азайтатынын айтады. Зерттеулер көрсеткендей, мәселені ана тілінен бөлек тілде талдау кезінде эмоциялық байланыс әлсірейді. Бұл шешім қабылдау кезінде бейтарап, объективті ойлауға жол ашады. Мысалы, ағылшын тілінде ұсынылған сұраққа қарағанда, қазақ тіліндегі сұраққа эмоциялық реакция көбірек болуы мүмкін.
Басқалар үшін шешім қабылдау да фреймингке аз ұшыратады. Егер адам шешімді өзі үшін емес, басқа біреу үшін қабылдайтын болса (мысалы, туысы немесе танысы үшін қаржылық шешім), онда ол эмоциялық қысымға азырақ ұшырайды. Бұл жағдайларда фрейминг әсері әлсірейді, себебі шешімнің салдары тікелей өзіне тимейді.
Фрейминг эффектін жеңудің тиімді жолдары
Бұл танымдық қателік біздің күнделікті өмірде, әсіресе маңызды шешімдер қабылдау кезінде бейсаналы түрде әсер етеді. Алайда оны жеңу немесе әлсірету үшін бірнеше нақты стратегиялар бар.
Ең бастысы – фреймингтің бар екенін мойындау және оның ықпалын түсіну. Ақпаратты қабылдағанда оны автоматты түрде дұрыс деп қабылдамау керек. Оның орнына, неге дәл солай ұсынылғанын, қандай эмоция тудыратынын, қандай балама нұсқалар болуы мүмкін екенін ой елегінен өткізіңіз.
Контексті бағалау. Ақпарат қандай ортада және қандай тілмен ұсынылғанына назар аударыңыз. Факті мен эмоциялық бояуды ажыратып үйреніңіз. Әрқашан балама көзқарастарды қарастырып, толық картинаны көруге тырысыңыз.
Бір хабарламаны бірнеше түрлі жолмен жеткізіп көріңіз: жағымды, жағымсыз немесе бейтарап формада. Бұл сіздің қабылдауыңыздың қалай өзгеретінін бақылауға және эмоциялы әсерден арылуға көмектеседі.
Маңызды шешім қабылдар алдында нақты деректерге жүгініңіз, сарапшылардың пікірін тыңдаңыз немесе сенімді ақпарат көздерін тексеріңіз. Басқа адамдармен талқылау да ақпаратты әртүрлі ракурстан көруге сеп болады.
Фреймингтің әсерін түсіну – бұл тек танымдық қателіктерден арылу ғана емес, сонымен қатар өмірлік шешімдерді анағұрлым саналы түрде қабылдаудың алғашқы қадамы. Ақпаратты сүзгіден өткізіп, эмоция емес, логикаға сүйенгенде ғана біз неғұрлым әділ, тиімді шешім қабылдай аламыз.
Түйін:
Жоғарыда келтірген мысалдардан фрейминг екіге бөлінетінін білеміз. Позитивті және негативті, яғни, ақпараттың жағымды немесе жағымсыз формада берілуі. Сонымен қатар адамдар пайда алу үшін – тәуекелден қашса, ал шығынды азайту үшін – тәуекелге баратынын байқағандаймыз. Бұл құбылыс проспект теориясы арқылы түсіндіріледі. Жалпы, ғалымдар фреймингтің қауіпті жағы туралы бірнеше мысал келтіреді. Мысалы, адамды манипуляциялауға жол ашады, дезинформацияның әсерін күшейтеді, рационалды шешім қабылдауды тежейді. Сонымен қатар пайдалы жақтары да бар. Егер білім беру, саясат немесе маркетинг саласында жұмыс істесеңіз, фреймингті дұрыс қолдану – тиімді коммуникацияның кілті. Ал қарапайым азамат ретінде – бұл эффектіге бейсаналы түрде ілесіп кетпеу үшін әрқашан ақпаратты сүзгіден өткізіп үйрену маңызды. Жоғарыда келтірген мысалда айтылғандай, түс жорушы өзінің ақпаратты дұрыс жеткізуінің арқасында аман қалып, марапатталса, сол ақпаратты барынша негативті түрде жеткізген екінші түс жорушы жапа шекті. Демек, фрейминг эффектісі адам психикасындағы бейсаналы, бірақ шешім қабылдауға қатты әсер ететін механизм. Ақпаратты қалай жеткіземіз – сол арқылы адамдардың пікіріне ықпал етеміз. Сондықтан ақпаратты талдауда тек мазмұнына емес, қалай ұсынылғанына да назар аудару қажет. Бұл – сыни ойлаудың маңызды бір бөлігі.