Біржынысты неке бізге де келе ме?

Қазақстанда қанша гомосексуал бар? 

Өткен жылдың қазан айындағы ста­тистика бойынша бүкіл әлем ел­дерінің 130-ында (оның ішінде 128 ел БҰҰ-на мүше, қалған екеуі – Тай­ван мен Косово) гомосексуалды қа­рым-қатынас заңдастырылған бол­са, 66 елде заңдастырылмаған. Қа­зақстанда ЛГБТ қауымдастығы мү­шелерінің әрекеттеріне заңмен тыйым салынбаған. Алайда мем­ле­кет біржыныстылардың некесін мойын­дамайды және мұндай неке тір­келмейді. Ел билігі ЛГБТ-ға қарсы еке­нін бірнеше рет мәлімдегенімен, заң­мен тыйым салынбағандықтан қоз­ғалыс өкілдері айылын жияр емес. Қатары күн санап көбейіп бара жатқан олар ешкімнен аяқ тарт­пай­тын секілді. Өйткені өз құ­қық­тарын қор­ғау үшін алпауыт мемлекеттердің қа­ра­жат бө­летінін және қазақ­стан­дық шенеу­ніктер мен прокурорлар ара­сында өз «өкілдері» бар екенін ашық айтып жүр. 
Жақында Жоғары білім ми­нистрінің бірінші вице-министрі На­талья Жұмаділдаева: «Қазақстан Республикасының кейбір заңна­ма­лық актілеріне білім беру, тәлім­гер­лік және балалардың қауіпсіздігі мә­­­селелері бойынша өзгерістер мен то­лықтырулар енгізу туралы» заңға сәй­кес, дәстүрлі емес жыныстық бағ­­­­дардағы адамдар Қазақстандағы ба­лалар үйлерінде тұратын бала­лар­ға тәлімгер бола алмайды, – деп мә­­­­лімдеді. Яғни, ЛГБТ өкілдерінің ба­лалар үйінен бала асырап алуына заң­мен жол берілмейді. 
Мақаланы жазу барысында елі­мізде қан­ша гомосексуал бар еке­нін зерт­теуге тырыстық. ЛГБТ қоз­ға­лы­сы­ның ли­дері Данияр Сәбитов Қа­зақстанда олар­дың (лесби, би­сексуал, трансгендер, интер­сек­суал, гомос­ексуал) жалпы саны 1,5 мил­лион­ды құрайды деп мәлімдеген бола­тын. Алайда БҰҰ сарапшылары Қа­­зақ­станда еркек-гомосексуалис­тер­дің саны шамамен 62 мың дейді. Мұндай мәлімет БҰҰ-ның ЖИТС жә­не АИТВ бағдарламасы аясында ж­арияланып отыр. Ұйым ВИЧ-тің қа­ра­пайым ха­лық арасында та­ралуы­на қара­ғанда (1,3 пайыз), го­мо­сексуалистер ара­сында (6,9) кең тарал­ғанын мә­лім­деді. Жалпы, ХХІ ғасырға дейін гомосек­суа­лизм психикалық ауытқушылыққа жата­тын аурудың түрі саналып келді. 1963 жы­лы Нью-Йорк медициналық академиясы Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымына берген есебінде оны психикалық ауру деп таныды. Алайда манипуляцияның күшеюі­мен бұл шешім өзгертілген. 1973 жылы Аме­рика психиатрлар қауымдастығы дауыс беру арқылы «психикалық аурулар тізі­мінен» алып тастады. Ал Дүниежүзілік ден­саулық сақтау ұйымы гомосексуализмді ауру түрі деп мойындамайды. Сондықтан 1990 жылғы 17 мамыр күні оны халықара­лық аурулар жіктемесінен сызып тастады. Ал 1992 жылдан бастап дүниежүзілік пси­хиатрлар мен психологтар қауымдастығы да осындай шешімге келді. Содан бері 17 мамыр – гомофобия, трансфобия мен би­фо­бияға қарсы күрес күні деп белгілен­ген. 

Гомосексуализмді қабылдаудың қай кезеңіндеміз?

Ауруды халықаралық жіктемеден алып тастағаннан кейін гомосексуализм әлемде кең насихаттала бастады. Өткен ғасырда же­зөкшелікке жеккөрінішпен қараған әлем енді гомосексуализмді де мойын­дау­дың жолында. Біржынысты некені заң­дас­ты­рып, бала асырауға рұқсат берген елдер кө­бейді. Біздің қоғам бұл қозғалысқа қан­ша­лықты қарсы болғанымен, оларды қол­дайтындар, қолдамаса да қалыпты жағдай деп қабылдайтындар саны артып барады. Өйт­кені насихаты көп, қаржылай қолдау­шы­лары бар. 
ХХ ғасырдың бас кезінде Америка би­лігі қоғамның азғындалуына қарсы күресті әйел­дің киімінен бастады. 1914 жылы би­лік әйелдердің жағажайда жалаңаштануына тыйым салды. Арнайы полиция құрылып, заң бұзғандар қатаң жазаланатын. Қысқа, ашық киінген келіншектер бірден тұтқын­да­лып, айыппұл төлейтін, абақтыға да қа­ма­латын. Алайда арада 100 жыл өткенде Аме­рика біржыныстылардың некесіне заң жү­зінде рұқсат берді әрі оларды заңмен қор­ғайтын болды. Осынша қысқа уақыт­тың ішінде дамыған мемлекеттегі жағдай­дың күрт өзгеруіне не себеп болғанын әлеуметтанушы Джозеф Овертон зерттейді. Әлеу­меттану ғылымындағы «Овертон тере­зесі» теориясы дүниедегі ең сорақы, тұр­пайы деген ұғымдарды біраз уақыт өткен соң жақтап шығуға болатынын дәлелдейді. 
Бірінші терезе «Ақылға қонымсыз» кезең деп аталады. Егер біржынысты некені заңдастыру мәселесі осы кезеңде бір­ден көтерілсе, әйелдердің қысқа киім кигеніне шошына қараған қоғам оларды ба­сып-жаншып тастар еді. Сондықтан да бұл кезеңге «ақылға қонымсыз» деп ат бе­ріледі. Әлем біржыныстылардың барын біл­ді, бірақ оларды түсінуге тырыспады, ке­рісінше бойларын аулақ салуға тырысты. 
Екінші терезе – «Радикалды кезең». Бұл ке­зеңде гомосексуалистер ашық әрекет ете бас­тайды. Олар әдейі халықтың ашуына тиіп, сол арқылы біржыныстылар мәсе­ле­сіне көңіл аударып, талқылауды мақсат ете­ді. Өздері туралы ақпаратты бұқараға күш­пен тықпалап, көпшілік назарын ау­дартады. Мақсат – халыққа мұндай дү­ние­нің бұрыннан бар екенін жеткізу. 
Үшінші терезе – «Түсінуге ұмтылу» ке­зеңін­де қоғам біржыныстылар мәселесін қызу талқылауды өзі бастайды. Алайда көп­шілік аталған мәселеге бұрынғыдай жа­тырқап қарамайды, қалыпты дүниеге ай­нала бастайды. Тіпті, «Бұл да табиғи жа­ра­тылыс қой. Түсініп көрсек қайтеді?» де­ген пікірлер де айтыла бастайды. Бір­жы­ныстылар туралы мақалалар жазылып, олар­дың тағдыры кинода көрініс тауып қалуы мүмкін. Оларға қарсы өткір сын айт­қан, қабылдай алмағандарға күйе жағылады. Гомосексуалистерді түсінбейтін­дер адамгершіліктен жұрдай, дүбәра ретін­де сипатталады. Ал оларды жақтау сәнге ай­­­налады. Тіпті, өздерінің біржынысты до­сы барын мақтан көретін жандар да пай­да болады. Қарап отырсақ, біздің еліміз осы кезеңге қадам басқан секілді. Өйткені біз­дің қоғам мұны елең ете қалатын жаңа­лық деп қабылдамайды. Құлаққа сіңісті, үйреншікті құбылыс деп қарайды. 
Төртінші терезе – «Ақылға қонымды» ке­зең. Бұл кезеңде «гомосексуализм – қа­лып­ты дүние» деген пікірді ұстанатындар мен дәстүрлі құндылықтарды бойына сіңір­гендер арасында бітпейтін дау баста­ла­ды. Гомосексуалистер өз құқығын қорға­ғы­сы келеді, ата-аналар да өз баласын аз­ғын­дықтан кім қорғайды деп шыр-пыр бо­лады. Ал қоғам екі жақтың қайсысын таң­дарын білмей, бейтарап күйін сақтап қа­лады. 
Бесінші кезең – «Танымал ету» кезеңі. Қауіп­ті кезеңнің бірі саналады. Олар өз қа­та­рына танымал тұлғаларды тарта бас­тай­­ды. Әсіресе, әншілер, әртістер мен спорт­шылар біржынысты некені қалай­тын­дарын қалың көпшіліктің алдында жария­лайды. Сары басылымдар мен ток-шоу­лардың сүйікті тақырыбына айналады. Ел­дің бәрі гомосексуализм туралы айтып, жа­зып жатқандықтан шошына қарау мүм­кін емес. 
Ең соңғы терезе – «Азғындар саясат­та» деп аталады. Біржыныстылар ту­­ралы бала да, жас та, кәрі де біледі. Олар да бұрынғындай жасырынбай, көшеде қол ұстасып жүре береді. Бірақ біржыныс­ты­лар­ға төнген қауіп әлі сейілмейді. Сондық­тан олар саясатқа ұмтыла бастайды. Лауа­зым­ды қызметке тұрып, біржыныстылар мә­селесі мемлекеттік деңгейде көтеріледі, тіп­­ті арнайы заң қабылдануы да мүмкін. 
Дүмді елдерде біржынысты некенің саясиланғаны соншалық, олар енді дәстүрлі құндылықты ту еткен мем­лекет­терді басты назарға алады. «Овертон тере­зесінің» бірінші кезеңінен аспаған елдерді қыспаққа алып, несие беру, халықаралық форумдарды ұйымдастыру мәселелерінде олар­дың талабы орындалатындай ықпал жа­сайды. Әйтпесе, дамушы ел несиеден қа­ғылады. Нарық заңына төтеп беріп, эко­номикасын дамытуды көздеген елдер «күш­тінің» айтқанына көнеді. Біржыныс­ты­лардың әрекетіне мән бермей, терезеден тере­зеге өтуіне аса көп кедергі келтірмейді. Тео­рия бойынша соңында қоғам гомосек­суа­листерден жеңіледі. 

«Ұлдармен ойнау» шығысқа тән бе?

Еркектің еркекке, әйелдің әйелге үйір болуы ғасыр дерті дегенімізбен, бү­гін пайда болмағанын тарихтан білеміз. Го­­мосексуалдылық б.з.д. 600 жылдардан бе­рі белгілі. Бұған Қытай әдебиетінің көп­те­ген мәшһүр туындысындағы гомо­сек­суал­дылық тақырыбы дәлел. Bian Er Chai се­кіл­ді Миң династиясына тиесілі әдебиет­те ерлер арасындағы гомосексуалды қаты­нас­тар гетеросексуалды қатынастарға қа­ра­ғанда көбірек ләззат әкелетінін және «гар­мониялы» екенін жазады. Лию Соң ди­нас­тиясындағы Уаң Шунудың жазба­ларын­да ІІІ ғасырдың екінші жартысында го­мосексуалды қатынастар гетеросексуал­ды қатынастармен тең дәрежеде кең тарал­ға­ны көрсетілген. 
Адамзат баласы бұл сорақылықтың түп бас­тауы Лұт (а.с.) пайғамбардың тұсында бас­тал­ғанын біледі. Байлық пен берекелі өмір­ден безінген, ләззат атаулыдан жалық­қан қауымның еркектері әйелдерін ұмы­тып, ар-ұяттан безіп, азғындыққа жол бе­ре­ді. Осылайша, Жаратқанның қаһарына ұшы­раған олар бір сәтте жермен жексен бол­ған. 
Ежелгі Помпей қаласының тарихы да осыған ұқсас. Өйткені мұнда жезөкшелік пен гомосексуализм гүлдеп, мұндай өмір сүру үрдісі әдетке айналып кеткен болатын. Бір­жыныстылардың төсектес болуы қа­лып­ты саналды және балалар мен жасөс­пі­­­рімдер мұндайдан тыс қалмайтын. Та­рих­шылар осы уақытқа дейін олардың жер бе­тінен бір сәтте жойылып кету себебін жа­нартаудың атқылауынан деп түсіндіріп кел­ген еді. Өткен ғасырдың 1940-50 жылдары ар­хеологтар көне қаланың орнын қазады. Олар қаланың барлық ғимараты дерлік зақымдалмағанын көріп таңғалады. Ең қызығы – адамдардың дене мүшелері бү­лін­­беген, бет-әлпеттері өзгермеген, сол қал­пында сақталған. Ғалымдар тұйыққа ті­реледі. Егер жанартау атқыласа жолын­да­ғының бәрін күйдіріп-жандырып, бұл жер жоқ болып кететін еді. Арада 2000 жыл өт­кенде адамдардың бейнесінің бұлай сақ­талуы ғаламат күштің оларға бұйрық беріп, тір­шілікті бір мезетке тоқтатып таста­ға­ны­нан хабар береді. Өйткені жүздеген жұп­тың жыныстық қатынасқа түсіп жат­қан күйде мәңгілікке қатып қалғанын көр­ген олар Жаратқанның зауалына ұшы­рап, бір сәтте жер бетінен жоқ болған деген тұ­жырымға келді. 
Орта ғасырдан бері келе жатқан жасөс­пірім­дер арасындағы секс-құлдық – бача-бази деп аталады. Парсы тіліндегі сөздің ау­­­­­­­дармасы бача – «ұл», бази – «ойнау», яғни «ұлдармен ойнау» деген мағынаны біл­діре­ді. Үлкендер жасөспірім ұлдарға қыздың киі­мін кигізіп, бояндырып, әшекей тағып, тіпті жасанды төс жасап, еркектердің ал­­­дында билеуге мәжбүрлейді. Бұл «дәстүр», әсіре­се ХІХ ғасырдың соңында Бұхара, Са­мар­қан, Ташкент, Ауғанстан және Пәкіс­тан­да етек жайған. Кейін молдалар мұның ис­ламға қайшы екенін айтып, тыйым сал­ған. Дегенмен Ауғанстанда бұл «дәстүр» әлі күнге дейін сақталған. 
Бача-бази – кәдімгі кәсіп көзі. Бұл кә­сіпке кедей, көпбалалы отбасы­нан шыққан 10-11 жастағы балаларды таң­дап алады. Кейбірін ата-анасынан аз­ған­­тай ақшаға сатып алса, кейбірін көше­ден ұрлап әкетеді екен. Ауғанстанда тұр­мы­сы төмен көпбалалы отбасы көп бол­ған­дықтан, ондай балаларды табу қиындық ту­д­ырмайды. 
Бачаның биін негізінен бақуатты ер­кек­тер тамашалайды. Олар жасөспірімді ұнат­қан жағдайда оны қожайынынан бір түн­ге немесе біржола сатып алуға тыры­са­ды. Тіпті, кейде саудаласудың соңы үлкен жан­жалға дейін ұласады екен. Себебі олар­дың түсінігінде адамда бача қаншалықты көп болса, ол соншалықты бақуатты. Ең көп ақша ұсынған адам баланы сатып ала­ты­ны айтпаса да түсінікті. Сол күннен бас­тап бача жаңа қожайынының алдында би­леуге, ең сорақысы – жыныстық қызмет көрсетуге мәжбүр. 
Ауғанстанда бача-базидің кеңінен та­ралуына елдегі қатаң жүйе ықпал еткен. Мә­селен, ауған ерлеріне туысы болып есеп­тел­мейтін бөтен әйелдермен сөйлесуге тыйым салынған. Сәйкесінше, еркектер бача­ның биін тамашалап, онымен көңіл кө­теруді уақытша демалыс деп санайды. Екін­ші себебі – елдегі ұзақ жылға созылған со­ғыс. Соғыстағы әскерилер отбасынан жы­рақта болғандықтан, жасөспірімдерді пай­даланған. Сонымен қатар балалардың бұл кәсіппен айналысуына соғыста әкесі­нен айырылуы, отбасын асырауға мәжбүр болуы ықпал еткен. Алайда 17-18 жасқа кел­генде жасөспірімдер ешкімге керексіз бо­лып қалады, күнкөріс қамы үшін өз өнер­лерін жас балаларға үйретіп, «дәстүр­ді» ары қарай жалғауға амалсыз ықпал ете­ді. 
Бір қызығы – бачамен жыныстық қа­рым-қатынаста болатын еркектер жа­сөс­пірімге деген ешқандай сезімі жоқ еке­нін айтады. Сол себепті олар бұл әреке­тін го­мо­сексуализм деп есептемейтін көрі­неді.

Бақытжан Мүптіәділұлы, 
Әл-Фаттах мешітінің наиб имамы:

Бұл – қоғамды бұзатын жол

– Біржыныстылар арасындағы қарым-қатынас қай заманда болмасын құп көрілмеген. Мұны ис­лам діні де дұрыс деп есептемейді. Исламнан бұ­рын­ғы діндерде де бұл нәрсе теріс қабылданған. Мы­салы, яһудилік дінде еркектердің арасындағы қосжыныстылық әрекеттеріне тыйым салынып, бұл іске барғандар өлім жазасына кесілетін болған. Христиан дінінде де бұл іске қатты айып тағылған. Сол сияқты Алланың соңғы кітабы қасиетті Құран Кәрім адамдарды жыныстық қажеттілікті табиғи және заңды жолмен қанағаттандыруға, яғни ер мен әйел үйленіп, тек сол заңды отбасымен ғана бірге болуға, адамның табиғи таза болмысы мен арын қорғауға, адам­дық қасиетіне нұқсан келтіретін қандай да біржыныстық азғындық пен адасушылықтан аулақ болуға шақырады. Құранның бірнеше сүрелері мен аяттарында ұлы есімді пайғамбардың тұсындағы адамдардың арасында осындай азғындық кең етек алып, бір қауым осындай жаман істі әдетке айналдырады. Ұлы пайғамбардың насихатына мүлдем құлақ аспайды. Тіпті, оның өзіне оған қоқан-лоқы көрсетеді. Ақыр соңында Алла Тағала оларға көктен азап түсіріп, түп-тамырымен құртып жібергені айтылған. 
Бұл – елімізді дамытпайтын, керісінше, қоғамды жыныстық азғындыққа апа­ратын, біздің болашағымызды құртатын нәрселер. Алла Тағала бізді ер мен әйел етіп жаратқан. Сол ер мен әйелдің өзара адал неке қиып, отбасын құрып, дү­ниеге иманды, заңды, дәстүрлі жолмен ұрпақ келуін Алла Тағала құп көрген. Жаратушы солай жаратқан. Сол табиғатымызға сай өмір сүруіміз керек. Алладан келген кітаптың (Тәурат, Зәбүр, Інжіл, Құран Кәрім) бәрінде бұл мәселе айтылған. Яғни, Жаратушымыз тыйым салған нәрседен тыйылуымыз керек. Дініміз мұндай азғындыққа ғана емес, зинаға да тыйым салады. Өйткені зина жасаудың соңы жақсы болмайды, бұл қоғамды жаманшылыққа, бұзық іс-әрекеттерге бастайды. Мұндай іс-әрекеттермен қоғам болып күресуіміз керек. Яғни, дәстүрлі отбасын құрып, дәстүрлі неке қиып, содан иманды, таза ұрпақтардың дүниеге келуіне барлығымыз атсалысуымыз маңызды.
Көршілес Ресей ЛГБТ-ны насихаттауға тыйым салатын заңға қол қойды. Венгрия мектептерінде де насихаттауға қарсы заң қабылданды. Түрікменстан және Өзбекстан елдерінде де заңмен тыйым салынған. Мен бізде де заңмен тыйым салу керек деп есептеймін. Өйткені адам баласына ненің жақсы-жаман, ненің пайдалы-зиян екенін Жаратушы жақсы біледі. Сондықтан адам баласына нәпсісін тыюды көбірек ойлағаны абзал.

Әйгерім КАМАЛОВА, 
сексолог: 

Бұл – ұрпақ тәрбиесіндегі  білімсіздік

– Алғаш сексологияны оқи бастағанда қазақ жігіттері арасында гомосексуалистер көп екеніне таңғалатынмын, шошитынмын, қазір олардың көптігіне үйрене бастадым. «ЛГБТ ұйымдарын шетел қаржыландырады», «Бұл бізге батыстан келіп жатыр» деген пікірлер де бар. Иә, бұл пікірмен де келісуге болады. Бірақ мен маман ретінде мұның бәрі білімсіздіктен болып жатыр дер едім. Мысал келтіре отырып түсіндірейінші. Баланың көзінше киініп-шешінетін, жартылай жалаңаш жүретін әке-шешелер бар. Әдетте, әйелдер үлкен балаларының көзінше кіші баласын емізіп отырады. Қызы мен ұлын ваннада бірге шомылдырады, үлкені қыз болса, екінші туған ұлына қыздан қалған киімдерді кигізеді. Ашығын айту керек, баланы құйрығынан ұратын аналар баласының сол ұрғаннан ләззат алып қалуы мүмкін екеніне мән бермейді. Омырауын жабық ұстамайды. Ұл бала 12-13 жасқа келгенде жыныстық тақырыпты қозғап, ашық сөйлеспейді. Қыз бала балиғат жасына жеткенде анасы оның ағзасындағы өзгерістерді айту керек деп ойламайды. «Өзі біліп алады» деп ойлайды немесе ашық сөйлесуге өзінің ішкі қорқыныштары кедергі болады. Сонымен қатар бала 2 жастан кейін ата-анадан бөлек, ал қыз бен ұл бір-бірінен бөлек жатуға тиіс. Бала ештеңені білмейді деп ойлайды көбі, бірақ жоғарыда аталған іс-әрекеттер баланың жыныстық функциясының өзгеруіне қатты әсер етеді. «Бала деген бір-біріне ілесіп өсіп кетеді» деп бәрі бір бөлмеде ұйықтап, киініп-шешініп жүре береді. Осыны айтсаң, аналар 1 бөлмеден артық үй алуға ақшамыз жоқ дейді. Мұндайда мен «Ұрпағыңыздың салиқалы, салауатты өсуі үшін жұмыс істеңіз, әрекет етіңіз, 2-3 бөлмелі үйге көшіңіздер» деймін. Неге біздің қоғамда зорланғандар көп? Өйткені бір отбасында әйелдің інісі, ағасы, күйеуінің бауырлары бірге тұрады немесе келіп-кетіп жүріп балаларға тиіскен. Бала оны ата-анаға айта алмаған немесе анасы білсе де ашық айта алмай, баласының өмірін қор қылады. Осының бәрі білімсіздік емей немене? Бала кезінде ер адам тарапынан зорлық, жәбір көрген баланың әйел баласына қызығушылығы төмен болады. 
Гомосексуализмді емдеу мүмкін емес. Алайда Алланың қалауымен тәубеге келіп, қажылыққа барып, дәстүрлі отбасын сақтап қалғандар бар. Бұл күн сайын өз нәпсің, ынтызарлығың, құмарлығыңмен күрес. Өкінішке қарай, «Менің қалауым осы» деп біржола гомосексуализм жолын таңдайтындар көп. Маған консультацияға 7 жасынан 12 жасына дейін өзінің туған әкесі зорлаған бала келді. Қазір баланың жасы – он сегізде. Оны ер адам зорласа да, әйел затын жек көреді. Туған анасына өкпелі. «Анам мені кішкентай кезімнен қорғай алмады» дейді. 
Маған күйеуінің гомосексуалист екенін айтып хат жазатын әйелдер көп. Бұл үлкендердің ақылына сыймайтын шығар, бірақ өкінішке қарай, бүгінгі қоғамның бейнесі осындай. Ауруын жасырған өледі, күйеуі әйеліне тағы бір ер адамды қосып, жыныстық қатынасқа түсуді сұрайды. Бұл ер адамдардың порнографиялық фильмдерге шектен тыс құмарлығынан туындайды. Порноиндустрия интернеттің дамуымен қатар неше түрліні көрсетеді. Алла сақтасын, әкесі мен қызының, анасы мен баласының қосылғанын шығарып қояды. 
Мектепте сексология сабағы енгізілсе, қаншама мәселенің алдын алар едік. Мұндай пәннің керегі жоқ деп байбалам салғаннан өзгерген ештеңе жоқ. Қазіргі балалар сізсіз-ақ бәрін интернеттен көріп, біліп отыр. Сондықтан ұл мен қызды дұрыс бағытта тәрбиелеп, ерекшеліктерін түсіндіріп, кездейсоқ жыныстық қатынастан сақтанудың маңызын түсіндірсе, тастанды балалар азайып, аборт жасатушылар тыйылар еді. 

Серікгүл САЛИ, 
психолог-психотерапевт:

Гомосексуалдарды қалыпты деп қабылдайтын ұрпақ өсіп келе жатыр

– Ер адам гомосексуал болып тумайды. Бұл жыныстық, психологиялық ауытқушылық емес, жыныстық ерекшелік десек болады. Ол адамның бойында өсе келе қалыптасады. 
Бала тәрбиесінде 3 жастан кейін киімін рұқсат сұрамай шешу, денесін ұс­тау дұрыс емес. Өйткені бала 3 жастан кейін бала іш киімін шешкісі кел­мейді. Бұл – қалыпты жайт. Жасөспірімге пубертанттық кезеңге дейін (13-24 жас) өзінен үлкен адам қол жүгіртсе, бала психикасының бұзылуы­на осының өзі жетіп жатыр. Жыныстық зорлау болмаса да, бұл балаға эмо­циялық тұрғыдан өте қатты әсер етеді. Мұндай әрекет баланың пси­хи­ка­сында бекітіліп қалып қояды да, психосексуалды дамуын тежейді. Әсіресе, ұл балаға ер адам тиіссе, болашақта ол бала ер адамнан ғана ләззат алғысы келеді. Бұдан кейін де ол бірден гомосексуал болмайды. Ер адамдар үшін осы жолды таңдау, өзіне рұқсат берудің өзі үлкен трагедия. Алғашында мұны мойын­дамайды, қабылдамайды, алайда әйел затына қызықпайды, қызды жақсы көрмейді. Еркекке көңілі тартып тұрады. Мұндай кезде ер адам бірсәттік ләззат үшін бәріне дайын болады және өзінің әрекетіне ана­лиз жасай алмайды. Егер ол гомосексуалдылық қызығушылығы бар екенін мойындамаса, мұның соңы педофилдікке соқтырады. Яғни, гомосексуалдылық пен педофилдіктің түбірі – бір. 
Біз гомосексуализмнен қашып құтыла алмаймыз. Өйткені қазір балалар бәрін интернеттен көріп отыр. Бүгінде шетелдің қай киносын алсаңыз да ЛГБТ-ны насихаттайды. Қазір гомофобтарға жатырқап, тосырқай қарайтын, мұны жабайылық, надандық, сорақылық деп түсінетін ұрпақ өсіп келе жатыр. Мен осы мәселені айтсам, үлкендер ұрсып ала жөнеледі, тыңдағысы келмейді. Алайда біз олардың ішкі жан дү­ниесіндегі, жүрегіндегі жарақаттарына терең үңіліп, психологиясын түсіну арқылы ғана сау ұрпақ өсіре­тінімізді көп адам терең түсіне алмайды. Аттан салып, қарсы тұрады. Бірақ мұнымен мәселе шешіл­мейді. Олардың ата-анасы жіберген қателікті біз жібермеуіміз керек. Міне, сонда қоғамда таза орта қалып­тасады. Үлкендер бірден ажырата алмауы мүмкін, алайда қазір балалар 8-9-сыныптан бастап гомо­сексуал балаларды айыра алады және оны ашық айтып отырады. Жалпы, біздің қоғамда осындай қарым-қатынасты жете түсінетін, түсіндіре алатын мамандар да жоқ. Бұл да маңызды мәселе. 

2011 жылы California Health Interview журналы гомосексуалистердің ден­саулығына байланысты зерттеу жұмысын жариялаған. Сонда олар­дың онкологиялық аурулармен 2 есе көп ауыратыны анықталған. Ал ең кең таралғаны – ЖИТС пен гепатит В аурулары және жүрек қан-тамыр аурулары. Ең қауіптісі гомосексуалдардың жұптарын жиі ауыстыруы ауру­дың кең таралуына ықпал жасайды. Яғни, олар қауіпті инфек­ция­ның «қайнар көзі». Денсаулыққа қауіпті физиологиялық зардаптары жө­нінде айтпаса да түсінікті. 
Әлеуметтанушы Микаэль Поллактың 1985 жылы жарыққа шыққан зерт­теуінде «Тек аздаған гомосексуалды жұптар ғана 2 жылдан астам уа­қыт қарым-қатынаста болады және олардың көбі өмірінің соңына дейін жүздеген мәрте жұбын ауыстырады» деп жазады. Зерттеушінің ай­туынша, мұндай жұптарда драма, опасыздық, қиянат және абыржу жиі кездеседі. Ал америкалық ғалымдар гомосексуалистердің асқазан ауру­ларына, есірткіге, ішімдікке, темекіге және психотроптық пре­параттарға тәуелді екенін анықтап отыр. Өйткені олар үнемі күйзелісте, депрессияда жүреді.