Жасы жүзге бет алған адамның суда балықша жүзгеніне басқа түгіл, ол кісіні бұрыннан білетін жақындары мен таныстары да таңдай қағуларын қоймайды. Ақсақалдың жүзумен үзбей шұғылданып жүргеніне он жылдан асыпты, деп жазады "Егемен Қазақстан" газеті.
Бүркіт Есжанов ақсақал күн сайын жаттығумен айналысып, екі сағаттай жаяу жүріп, серуен құрады екен. Майқұдықтағы №77 орта мектептің бассейніне жұмасына екі рет барады. Суға бір сүңгігенде алты жүз метрдей қашықтықты артқа тастап қайтады. Жаттығудан ешқашан қалған емес, ол өзі тұрақты дағдысына айналған.
Ақсақалдың айтуынша, сергек жүруі мен әлдеқайда жас көрінуі де осы пайдалы әрекеттерінің арқасы екен. Ал жаттықтырушылар болса, бұл кісінің табандылығына дән риза. Осынша жасқа келгенде, денеге күш түсіру тұрмақ, әшейін жүріп-тұрудың өзі мұң болатыны кімге де болсын белгілі жайт емес пе..?
“Мен Бүркіт Есжанұлымен осыдан он жыл бұрын танысып едім, – дейді ардагердің жаттықтырушысы Сергей Кокарев. – Сол кезде оның тірек-қимыл жүйесі едәуір шаршаған сыңайда еді. Өзі әлжуаз көрінді. Бұлшық еттері болбыраған, тамаққа да тәбеті нашар. Біздің бассейнімізді көргеннен кейін келіп, жаттығып тұруға өтініш білдірді. Содан беріде өткен он шақты жыл ішінде, көріп отырғандарыңыздай, бұл адам ғажап өзгерді. Әр жаттыққан сайын шаршаудың орнына, қайта серги түседі. Бұлшық еттері де қатайып, өзін әлдеқайда жақсы сезінетін болды. Далада серуендеу уақытын көбейтіп, суда жүзу қашықтығын біртіндеп ұзарта берді. Кейбір жайсыз ауа райында немесе белсенді түрде шұғылданатын қоғамдық қызметіне қатысты болмаса, жаттығулардың бірде-бірінен себепсіз қалған емес. Ол жастарға ғана емес, барлық адамдарға үлгі болатын тұлға, ол – біздің мақтанышымыз! Ақсақал жаттығуларға кейде өзінің ардагер жолдастарын да ерте келеді. Бәрі қосылып, балаларға өнеге айтады, жол сілтейді”, – дейді ол.
Он тоғыз жасында Ұлы Отан соғысына аттанып, Мәскеу және Курск түбінде болған шайқастарға қатысқан ақсақал ауыр жараланғанына қармастан жауынгерлік жорығын жалғастырған. Соғыс біткеннен кейін де елге оралмай, Солтүстік-Шығыс Қытай мен Моңғолияны жапон басқыншыларынан азат ету ұрыстарына қатысқан. Туған жер, өскен ортасына тек 1948 жылы ғана оралады. Елге келгеннен кейін өз алдына отау тігіп, отбасын құрған. Содан беріде жетпіс жылға жуық уақыт өтіпті. Бүгінде Бүркіт ақсақал мен Күмісжан әжейдің бауырынан шыққан сегіз баладан үлкен бір әулетті құраған немере-шөберелер өрбіген.
