Заңғар Есентайұлы былтыр Моңғолия Премьер-Министрінің үкімімен Баян-Өлгей аймағының әкімі қызметіне тағайындалған болатын.
Ол бұған дейін екі рет аймақтық азаматтар өкілдері Хуралының депутаты әрі аймақтық Демократиялық партия басшысы болған. Алдағы төрт жылда аймақтың экономикалық-әлеуметтік дамуына жауапты әкіммен 93 пайыз қазақ мекен еткен өлкенің ахуалы мен алдағы жоспарлары туралы сұрап білген едік.
Жастар көп жылғы еңбегімді елеп, аймақ әкімі қызметіне ұсынды
Моңғолияда демократиялық қозғалыс басталған тоқсаныншы жылдан бері Демократиялық партия саясатына үздіксіз араласып келемін. Негізгі мамандығым – тарих-қоғамтану саласы, сондай-ақ саясатты зерттеуге көп жылымды сарп еттім. 35 жылға жуық түрлі салада қызмет атқардым. Демократиялық партияны да басқардым. Одан бөлек, бүгінде өркендеп тұрған жеке кәсіпкерлікпен де шұғылдандым. Биыл жергілікті сайлауда Баян-Өлгей аймағында Демократиялық партия басым дауысқа ие болды: 41 мандаттың 23-ін – Демократиялық партия өкілдері, ал қалған 18-ін Халық партиясы алды. Көп басымдыққа ие болған біздің партия өз ішінен аймақ әкіміне үміткерді ұсыну құқына ие. Оны Моңғолияның Бас уәлиі, яғни Премьер-министр бекітуге тиіс. Депутаттар арасындағы ең жасы үлкен – менмін. Сондықтан жастар мені көп жылғы еңбегім мен тәжірибемді елеп-ескеріп, маған сенім артып, аймақ әкімі қызметіне лайық деп таныды. Мен еш ойланбастан келістім.
Тоқсаныншы жылдары менімен бірге демократиялық қозғалысты бастаған адамдардың көбі о дүниелік болып кетті. Сол көбіміз жүрегімізде «Демократия жеңсе, әділдік орнатамыз» деген мақсатты көздедік. Демократияның ең басты құндылығы – адам құқығы мен әділдік. Аймақ басшылығы қызметіне кіріскелі бері осы мақсатты іске асыруды бағыт етіп алдық. Біздің аймақтағы басты мәселе – жұмыссыздық. Бұрын жұмысқа тұру кезінде түрлі олқылық болған. Көбіне биліктегілердің туыстары мен жақтастары қандай да бір жұмыс көзі шықса, жасырын түрде жұмысқа орналастырылған. Мен бұл мәселені жоюды бірден қолға алдым. Қазір барлық мекеме бос жұмыс орындарын жариялайтын арнайы платформа ашылды. Кез келген тұрғын сол жүйе арқылы заңды түрде жұмысқа тұра алады. Сосын сынақтан өту мерзімін енгіздік. Ешкімді жұмысқа бірден алмайды. Сынақтан өту арқылы тұратын жұмыстың комиссиясына депутаттар мен азаматтық бейресми ұйымдардың өкілдерін кіргізіп қойдық. Шама-шарқымызға әділетті өтсін деп, барлығын бақылап отырмыз. Расын айтқанда бұрын пара беріп, жұмысқа кіру «үрдісі» етек алып кеткен. Адамдар жұмысқа кіру үшін екі-үш млн теңгеге дейін пара берген. Мұны жоқ қылудың барлық амалын жасап жатырмыз. Халық та қолға алған бастамамызды қолдап отыр. Қарсылықтар жоқ емес, әлбетте, алайда алғашқы нәтижелер де бар. Жарты жылда жұмыс іздеп жүрген 12 мың адамды тіркедік. Айта кетерлігі, тұрмысы төмен адамдарды тазалаушы, күзетші секілді жұмыстарға сынақтан өткізбей-ақ жұмысқа алу бастамасын көтердік. Содан соң жұмыссыз адамдардың тізімін жасақтадық. Баян-Өлгей аймағының орталығы – Өлгей қаласында 40 000 адам тұрады. Әр үйді аралап, алдымен алғаш тіркеген 100 адамды жұмысқа орналастырайық деп шештік. Қарапайым отбасыларға басымдық бердік. Бұл – тың бастама. Бір күнде шешілетін мәселе емес, десе де бірте-бірте дегеніміз іске асады деп сенеміз.
Үкімет бекіткен бюджетпен жан сақтап келген аймақпыз
Аймақта 2050 жылға дейін стратегиялық дамуға бағытталған жоспар құрастырылған. Алайда ондағы дүниелер нақты емес, жалпылама баяндалған. Ал біз «Жуық арада, бүгін я ертең қалай өркендейміз?» деген сауалды ортаға тастап, негізгі бағыттарды анықтап алдық. Сөйтіп, бес түрлі жұмысты қолға алдық. Біз – Үкімет бекіткен бюджетпен жан сақтап келген аймақпыз. Үкіметке жалтақтай қараған жүйені қолданып келдік. Мен жасақтаған командамның дені – білімді жастар. Олармен ақылдаса келе, бюджеттен тысқары қаражат тауып, ішкі және сыртқы инвестиция тартып, түрлі жоба арқылы өркендейік деген мақсат қойдық. Біздің аймақтың орналасуында үлкен бір артықшылық бар. Өлкеде туризмді кеңінен дамытуға ерекше мүмкіндік бар. 100 шақырым ассақ Ресеймен, 200 шақырым жүрсек Қытаймен шекараласамыз. Біздің іргемізде орналасқан, Қытайдың Шыңжан өлкесіндегі Қанас деген демалыс аймағы жылына 30 млн турист қабылдайды екен. Ал бер жағында Ресейдегі ең әсем табиғаты бар Таулы Алтай республикасы қазір туризмді дамытуға баса назар аударып жатыр. Біз ол аймақты жолай басып өтеміз. Оның дамып жатқанын көзімізбен көріп жүрміз. Онда 3 млн адамды қабылдай алатын жаңа әуежай салынып жатыр. Осылайша, екі жағымызда туризм жоғары деңгейде дамып жатқан уақытта біз ортасында тұралап қалдық. Сондықтан осындай қарқынмен жүргізіліп жатқан туристік дамуға ілесу үшін Қытаймен шекараласатын Дайын өлкесінде кеден бекетін салуды жоспарлап отырмыз. Ол бекет салынып, 160 шақырым аспалы жол ашылса, Ресей мен Қытай арасында күре жол түседі. Екі жаққа саяхаттайтын туристер біз арқылы қатынасып, соның есебінен үлкен «толқынға» ілесіп кетеміз деген болжам бар. Сосын көз жауын алатын табиғатымыз аясында жаңа демалыс аймағын салмақпыз. Қытайдан Ресейге Моңғолия арқылы көп тауар әкелінеді. Екі ортада көп техника жүреді. Біз сол екі ортаға көлік-логистикалық орталық салмақ ойымыз бар. Қазір біздегі әуежайдан тек ел астанасы Ұлан-Батырға қатынай аламыз. Бір кездері Өскемен мен Алматыға қатынайтын тікелей рейс болған. Ол тоқтап қалды. Халықаралық мәртебесін алу үшін әуежайымызды үлкейту ісі жоспарымызда тұр. Мұны іске асырсақ, көп шаруа шешілетін еді. Ең алдымен, аймағымызға қызығатын туристерге бізге төте келу мүмкіндігі пайда болады. Екіншіден, мал өнімдерін тасымалдауға таптырмас мүмкіндік. Баян-Өлгейде 110 мыңға жуық халық тұрады. Олар 2,5 миллионнан астам мал ұстайды. Моңғолия бойынша халал ет әзірлейтін технология бізде. Аймақта 6 ірі ет өндірісі бар. Алдағы уақытта етті араб елдеріне жеткізіп отырсақ деген мақсат бар. Себебі ол жақтан сұраныс көп. Осы жоспарларды қолға алып, Үкімет назарына ұсынуымыз керек. Биыл маусымда Үкіметтің кеңейтілген отырысы біздің аймақта өтеді. Моңғолияда жекелей емес, өлкелік даму бағдарламасы іске асады. Бізбен бірге батыс өлкесіне кіретін 5 аймақтан несімен ерекшеленеміз, қайтіп өркендейміз деген мәселені Үкіметке дәлелдеуіміз керек.
13 ауданды қамтитын біздің өлкедегі халықтың 93 пайызы – қазақтар. Қалғаны – моңғол ағайындар. Жоғары оқу орны, әскерге барғандар болмаса, көбі моңғол тілін нашар біледі. Тек қазақша сөйлейді. Көп жас оқу бітірген соң атажұртқа баруға ниетті. Жуықта Қазақстаннан 18 ЖОО өкілдері келіп, түлектермен кездесті. Биыл мектеп бітіретін түлектер саны – 1 800. Арнайы жүргізілген зерттеу нәтижесі бойынша, соның 800-і Қазақстанда білімін жетілдіруге ниет танытса керек.
Жаңаша ойлайтын жаңа орта қалыптастырмақпыз
Кеше Дүниежүзі қазақтар қауымдастығы өткізген кәсіпкерлер форумына қатыстық. Әр елден келген қандас кәсіпкерлермен шүйіркелесіп, тәжірибе алмасып, бірігіп не істеуге болатынын талқыладық. Жасанды емес, жанды форматта өткен маңызды іс-шара болды. Моңғолиядан 13 адам келдік. Арамызда жаңадан сайланған депутаттар мен кәсіпкерлер бар. Олар да бірігіп істеуге мүмкін болатын біраз идеяны пісірді деп сенемін. Қазақстанда қандастарға кәсіппен айналысуға жағдай жасайтын жақсы бағдарламалар мен жеңілдіктер жетерлік. Мұны біз жақта насихаттауымызға болады екен. Негізі, біз нарықтық экономикаға ерте кіргенбіз. Жетістіктер баршылық, тек адам аз. Моңғолияда 3,5 млн адам тұрады. Бізде жасалған өнімдерді шетелге шығаруға Ресей кедендеріндегі салық пен бюрократизм бөгет болып тұр. Өткенде біздегі шағын, орта өндірісті Қазақстанға алып келсе жарап тұр екен деп ой түйдім. Бізде шұлық жасайтын, түбіттен сапалы киім тігетін зауыттар бар. Қазақстан тарапы мұны дайын күйде сатып алады. Ал біздегі өндірісті Қазақстанға алып келсе, тауарды арзанға алуға болады. Біздің тұрғындар күнделікті өздері пайдаланатын тұскиіз, киіз үйдің жабдықтарын өздері тігеді. Әлем саяхатшыларын біз жаққа қарай «тартатын» да осы – ұлттық өнер мен дәстүр. Әсіресе, ұлттық тағамымызға қызықпайтын жан жоқ. Байөлкеде әзірленген қазының дәмі ерекше. Мал өнімдерін өңдейтін дәстүрлі технологияны да Қазақстанға алып келсе, тиімдірек екен деген ой түйдім.
Біз сайлауға қатысқанда «Батыл өзгеріс жасаймыз!» деген мақсатты алға тартқан едік. Сондықтан әр салада тамырын жайған кертартпа, бұрынғы жүйені өзгертейік деп белімізді бекем буып отырмыз. Мен айналама «Келешекте біз Үкіметке жалтақтап өмір сүретін емес, жасампаз аймақ болайық. Үкіметтен ақша алмай, керісінше елдің өркендеуіне үлес қосатын аймақ атанайық» дегенді үнемі айтамын. Әрине, бұл – үлкен жүректілік. Бұл – аттандаған жай ұран емес, анық та айқын жоспар. Ол үшін ең алдымен қоғамда әділеттілік принципін қазықтай қадауымыз керек. Көп салада батыл өзгеріс жасауымыз қажет. Жаңаша ойлайтын жаңа орта қалыптастырмақ ойымыз бар. Сондықтан аймақтың дамуына бейжай қарамайтындарға талап қойып жатырмыз. Тіпті, мемлекеттік қызметте жүргендерге де «Сендер үкіметтік жұмыстың шеңберінде қалып қойғансыңдар. Кеңседе отыра бермей, сыртқа шығыңдар. Ізденіңдер. Біздің саясатымызға тың серпін беретін жаңа нәрсе тауып әкеліңдер» деп айтамын. Бұйырса, көздегеніміз іске асып, барлығы біз ойлағандай болады деп кәміл сенеміз.
Жазып алған
Әлия ТІЛЕУЖАНҚЫЗЫ