T-Newspaper

Заманынан озып туған суретші

Қазақ кескіндеме өнерінің хас шебері Бексейіт Әбдезұлы Түлкиев биыл көзі тірі болса 70 жасқа толар еді. Небәрі 43 жасында өмірден өткен дарын иесі артында өшпес мұра қалдырып, қазақ бейнелеу өнерінде өзіндік қолтаңбасымен дараланған феномен. Оның шығармалары тек көркемдік тұрғысынан ғана емес, терең философиялық мазмұнымен де ерекшеленеді. 

Бексейіт Түлкиевтің шығармашылық мұра­сының негізгі өзегі – адам болмысы, оның қоғамдағы әлеуметтік жағдайы бол­мақ, сондай-ақ кенеп бетіндегі кейіп­кер­лері­нің психоэмоционалды күйін астарлап сурет­теуі көрерменді қиялға жетелей түседі. Су­ретші өнерінің ұлттық мәдениет пен зама­науи ағымдардың арасындағы диалог, өнері арқылы қазақ кескіндемесін жаңа сатыға кө­теріп, ұлттық өнер тарихында мәңгілік орын алған тұлға.  Бексейіт Түлкиевтің мұрасы бүгінгі күні де шығармашылық ізденістер мен терең фи­лософиялық ойларды іздеген әрбір сурет­ші мен өнерсүйер қауым үшін баға жетпес қа­зына болып табылады. Б.Түлкиевтің жазу сти­лі – сюрреализм мен символизмнің тан­де­мі. Мұндай екі көркем ағымның бірігуінен туын­даған майлы бояуларында көркемдік қиял­ды, түс әлемінің мүмкіндіктерін кеңінен пай­даланды. Оның шығармашылығы уақыт­тан тыс әрі қазіргі қоғамның терең мәселеле­рін қозғайтын бірегей өнер болып табылады. Су­ретші қазақ өнеріне жаңа өлшемдер енгі­зіп, өнердің тек сыртқы формасын ғана емес, оның ішкі табиғатының да маңызды екенін көрсетті, қылқалам шебері туындыларының өмір­шеңдігінің дәлелі – уақыттан озып, әр­түрлі ұрпақтар мен мәдениеттер арасында кө­пір орнатуында. Бексейіт Түлкиев – қазақ кескіндеме өне­ріндегі ерекше феномен. Оның шығар­ма­шылығы тек эстетикалық құндылықтар­мен ғана емес, терең философиялық ойлар­мен, күрделі әлеуметтік тақырыптармен де байы­тылған. Б.Түлкиевтің өнері ұлттық дәс­түрлер мен заманауи ағымдарды үйлес­тіре отырып, жаңа көзқарастар мен шығар­ма­шылық еркіндікке жол ашты. Бексейіт Түл­киев тек суретші ғана емес, ол өз за­ма­нының шекарасынан асып, уақыттан озып туған тұлға. Оның өнері философиялық тұрғыдан қарағанда, терең рухани ізденістер мен болмыс туралы ойларының көрінісі бо­лып табылады. Ол сыртқы дүниені ғана емес, ішкі әлемді, адамның сезімдері мен тү­сі­ніктерін суреттеді. Оның шығармашы­лығы адамның өмір сүру мәнін, ұлттың та­ри­хи және мәдени дәстүрлерін тану арқылы адам­заттың өзіне деген жаңа көзқарас қа­лып­тастыру болып табылады.  Б.Түлкиев өз шығармашылығында адам­дарды тек көркемдік танымға емес, рухани құн­дылықтарды таразылай білуге үндеді. Ол өз дәуірінің белгілі бір шеңберіне сыймай­тын, адамдық болмыс пен әлемнің терең фи­ло­софиялық сұрақтарын ашуға талпын­ған суретші еді. Өнері көбінесе сыртқы әлем мен ішкі сезімдердің арасындағы шекараны бұзып, көрерменді өзінің шындық туралы ойларының мағынасына терең үңілуіне жетелей алып кетеді. Картиналары адамның күн­делікті өмірінен алыс жатқан, бірақ шын­дықтың көпқырлы аспектілерін ашатын бейнелермен толы. Философия тұрғысынан Б.Түлкиевтің шығармашылығы адамның бол­мысын түсіну мен ізденістің үнемі жалға­сып жатқан процесі ретінде қарастырылады.  Суретші кенеп беттерінде символизм мен сюрреализмнің элементтерін қолдану ар­қылы болмыстың терең қабаттарына үңілу­ге тырысқан. Ол әлемді тек сыртқы көрінісімен ғана емес, оның астарындағы құ­пиялы, бейсаналы, көзге көрінбейтін бөлік­тері арқылы да бейнелеген. Б.Түлкиев туын­дыларында өнердің түпкі мәні – адам­ды рухани түрде жаңарту, оның жан дү­ние­сіне жаңа көзқарас ұсыну екенін түсінді.  Өнері арқылы ол әрқашан адамзаттың тарихи, мәдени және философиялық мұраларының тоғысқан нүктесінде жаңа көз­­­­­қарастар мен идеялар туғызды. Суретші шынайы өмір мен арманның арасындағы айыр­машылықты, өткен мен болашақтың үн­дестігін көрсете отырып, көрерменге кеңіс­тік пен уақыттың шекараларынан асып өту­ге мүмкіндік береді. Бұл оның туынды­ла­рында бейнеленген символизм мен сюр­реа­лизмнің терең философиялық негізін құрайды. Бексейіт Түлкиевтің шығармашылы­ғын­да ұлттық дәстүрлер мен заманауи әлем ара­сындағы байланыс терең зерттеліп, оның туындыларында ұлттық мәдениет пен жаһандық өзгерістердің үйлесімділігін ай­қын байқауға болады. Өнер дәстүр мен жаңа­шылдықтың тоғысуында орын алатын ерекше рухани құндылық екенін түсініп, сол арқылы қазіргі заманның мәдениетіне жаңа серпін берді. Бұған суретші шығармашы­лы­ғының құнды мұрасы дәлел.  Б.Түлкиевтің қаламынан туындаған шы­ғар­машылықты өткен ғасырдың 70-80-жыл­дары отандық бейнелеу өнеріндегі револю­ция деуге келеді. Туындыларының мақсаты қоғамның санасына тың идеяларымен әсер ету, түпкілікті мәні мен болмысын қайта қарастыру, ұлттық және әлемдік мұраларды біртұтас кеңістікте түйсінуге шақырған фи­ло­софияда жатыр. Б.Түлкиев уақыттан озып, бо­лашақ ұрпаққа рухани азық беретін мәң­гілік тұлға. Қазақстандық сюрреализмнің негізін қа­­лаған дарынды тұлға суретші ме, әлде спорт­шы ма? Бұл сұрақ төңірегінде бірнеше фак­­тілерге сүйене отырып былай деуге бо­лар... Өнер иесінің спорт шебері ретінде де та­­­ны­малдығы мен жетістіктерін, у-шу мен ка­ратэні жетік меңгергенін, әрине жоққа шы­ғаруға болмайды, бірақ суретші шыға­ра­шы­лығының түпкі ойы мен табиғатына үңі­ле түскен сайын бұл тұлға өз ісінің фа­наты болғанын байқайсың, яғни отан­дық бейнелеу өнеріне жаңа серпін мен үн қос­қан өнер адамы екенін суретшінің шы­ғар­машылық мұрасы дәлелдеп тұр. Бексейіт Түлкиев – түстер палитрасын кеңі­нен әрі батыл қолдана білетін суретші, ол әр­бір туындысымен көркемдік тұрғыдан терең ойларға жетелейді. Өзінің шы­ғар­ма­шы­лық үдерісінде суретші түстердің үйле­сі­мін ғана емес, олардың философиялық мә­нін де терең зерттеп, адамның көпқырлы табиғатын бейнелеуге ұмтылды. Суретшінің түстер палитрасын ұтқыр қолдана алған­ды­ғының дәлелі ретінде «Қонақ» көркем шы­ғармасын мысалға алуға болады. Шығар­ма­дағы егде жастағы адамның өміріндегі әлеу­меттік әділетсіздік пен ұрпақтар ара­сын­дағы айырмашылықтарды нәзік әрі өт­кір түрде көрсетеді.  Бексейіт Түлкиев шығармасында қарт адам­дарға қатысты түсінбеушілік мәселесін кө­теріп, ұрпақтар арасындағы көзқарас айыр­машылықтарын суреттей келе, қоғам­дағы жас ерекшелігіне байланысты дискри­ми­нацияның түпкі мәнін ашады. Туынды кө­рерменді қоғамдық келеңсіздіктерді аң­ғартуға, оларды терең оймен бағалауға ша­қы­рады. Әрине, картинаны алғашқы қара­ған­да толық түсінікті болмау мүмкіндігі оның философиялық және әлеуметтік мә­нінің күрделілігінен туындайды.  Жастармен бірге жағалауға келген қарттың алдында не ішем, не жей­мін демейтіндей дастарқан жаюлы тұр. Артқы фонда жағажайда алаңсыз суға шо­мы­лып жүрген жастар жүр. Бәрі де бақытты. Тас­биғын тарқатып отырған қарттың да жағ­дайы жаман емес сияқты. Бірақ қарт жү­зінде бір мұң бар. Тағы да суретші тарапынан жұмбақ ұсынылып тұрғандай. Ескілік пен жаңа­ның арпалысы дейміз бе? Жоқ, әлде қарт адам өзінің алаңсыз қой бағып жүрген жас кезін аңсап отыр ма? Әйтеуір бір ішкі арпа­лыс сезім... Жанында  жайнап тұрған дас­тарқанға сүйену керек емес пе еді? Қар­тай­ғанда тірек болатын ешкім қалмағаны ма? Сонда бақытты жастар қарт өмірінде жоқ па...қайда? Олар аталарына сүйеу бола ала ма? Жиі айтылатын шектеу осы ма, әлде? Сан­сыз сұрақ пен негізгі идея арасындағы ар­палысты шешуді автор  көрерменнің өзіне ұсын­ғаны анық көрінеді. Қарттың үміті үзіл­мек емес. Оған артқы фондағы созылған ақ сер­піліс дәлел болып тұр. Міне, осылайша не­гізгі идея мен көрермен көзқарасы қарт адам­ның өткенді аңсауымен бірге, жаңа­лық­тарға да жақындай алмауының себебін түсінуді көрермен еркіне қалдырады. Әр адам өзінің ішкі сезімі мен көреген көзі ар­қылы түйін жасай алуы керек. Б.Түлкиевтің бұл туындысының ерекшелігі де осында. Оның жұмбаққа толы картиналары қазіргі кез­де де өзекті болып қала бермек. Суретшінің жұмбақ сырға толы кар­тинасының бірі – «Суретші түсі». Бұл өнер туындысы Әбілхан Қастеев атындағы ұлт­тық өнер музейінің тұрақты экспози­ция­сына айналған. 1983 жылы салынған бұл шы­ғармада бейнелеу өнерінің суретші пси­хо­логиясы мен  ішкі арпалысының шешімі ретіндегі сипаты деп қарастыруға да болады. Күнделікті өмірдегі көріне бермейтін адами қасиеттердің тек түс көргенде сұлуланатыны, еркін қозғалыста көрінетіні картинаның композициялық шешімін айқындай түседі. Суретші қиялының шексіздігі өң мен түстегі ойдың айырмашылығын дөп басып тұр. Оны бір-біріне ұқсамайтын образдардың ерек­ше­лігінен тани аламыз. Суретші түсіндегі бей­нелер адам бойындағы үміт пен күдікті, бола­шаққа деген сенімді, мәңгілік ма­хаб­батты символикалық бейнеге айналдырып тұр. Картинаны образдар галереясы деп қарастыруға болады. Әрбір образ өз «мін­детін» мінсіз атқаруда. Осыдан-ақ суретші қиялының ұшқырлығы мен теңдессіз талант иесі екенін мойындай түсесің.  Қазақ  халқының тарихы мен мәдениетін терең әрі көркем түрде көрсету мақсатында көп­теген символикалық элемент мен тарихи тұлға жинақталған Бексейіт Түлкиевтің «Ұлы көш» шығармасы автордың  бейнелеу өнеріндегі шоқтығы биік туынды ретінде  қарастырамыз. Ұлттық болмыс, көшпенділер мәдениеті бейнеленген күрделі құрылымды картина тарихи мән-мағынаны толықтырып тұр. Оның құрамындағы әрбір деталь – бел­гілі бір тарихи кезеңді, тұлғаның мәдени рө­лін немесе халықтың жан дүниесін көрсететін маңызды элемент. Осы жұмыстың әрбір бөлігінен қазақ халқының өсу жолы, та­рих­тағы ұлы көш және дәстүр мен мәде­ниет­тің сақталуы туралы айтар ойлар мен фи­лософиялық мәндер байқалады.  Туындыдағы басты символдардың  бірі – ат үстіндегі «Алтын адам» бей­не­сі. Бұл элемент қазақ халқының тари­хын­дағы ең маңызды археологиялық ашы­лым­дардың бірі болып табылады. Алтын адам – көшпенділер өркениетінің, оның жоғары мәдениетінің, батырлығы мен ерлігінің символы. Б.Түлкиев оны қазақтың көне тарихын, байлығын және ұлттың еркін рухын көрсететін басты белгі ретінде алады. Әрбір алтын әшекей, киім-кешек эле­менттері көркем туындыда ұлттың жауын­герлік рухын және мәдени байлығын біл­діреді. «Ұлы көште» 89 тарихи тұлғаның бей­неленуі қазақ халқының тарихындағы маңыз­ды кезеңдерді, саяси және мәдени өзгерістерді көрсетеді. Бұл – тұлғалар тек жеке адамдар емес, тұтас бір дәуірдің көрі­нісі, ұлттың мәдениеті мен тарихын білді­ре­тін маңызды бейнелер. Б.Түлкиев тұлға­ларды бейнелеу арқылы қазақ халқының ұлттық танымы мен тарихының көпқабатты екенін, әрбір кезеңнің ұрпақтар үшін маңызы зор екенін меңзейді.    Картинадағы әрбір тұлға өзіндік сим­волдық мәнге ие. Мысалы, батырлар – ерлік пен ұлттық мақтаныштың символы болса, хандар – ұлттың тәуелсіздігі мен билігін көр­сетеді. Бұл тұлғалар қазақ халқының қо­ғам­дық және саяси өміріндегі басты фи­гуралар ретінде көрінеді. Шығарманың бас­ты композициялық элементі – көш. Бұл – қазақ халқының көшпелі өмірін бейнелейтін ең маңызды символ. Ұлы көш – тек физи­калық қозғалыс емес, сондай-ақ халықтың рухани өсуі мен дамуын, бір ұрпақтан екінші ұрпаққа өтетін мәдени мұраны, ұлттың шексіз қозғалысын және өзінің тәуелсіздігін сақтап қалуын білдіреді. Көштің суреттегі көрінісі символдық тұрғыдан халықтың мәң­гілік жолын, тұрақты қозғалысын біл­діреді. Бұл көштің ішінде адамдар мен тари­хи тұлғалар өмірдің әртүрлі кезең­дерінен өтетіндіктен, ол ұлттық болмыстың үздіксіз дамуын көрсетеді. Картинадағы түстердің рөлі өте маңыз­ды. Түлкиев сюрреалистік стильде жұмыс істей отырып, түстердің көмегімен әрбір тарихи тұлғаның эмоционалды күйін және жалпы картинаның мағынасын күшейтеді. Алтын түс тарихи құндылықтарды, асыл­дықты және ұлттың мәдени мұрасын көр­сету үшін қолданылған. Қара түс терең ойлар мен тарихтың қараңғы жақтарын білдірсе, көк және жасыл түстер бейбітшілік пен табиғаттағы үйлесімділікті, көшпенді­лер­дің табиғатпен тығыз байланысын көр­сетуге қызмет етеді. Қызыл түс болса, қуат пен ерліктің, батырлық пен жауынгерлік рух­тың белгісі.  Б.Түлкиевтің композициялық құрылымы өте қызықты әрі терең мағынаға ие. Суретші тарихты бір кеңістікке жинақтап, әрбір ке­зең мен әрбір тұлғаны бір жерге әкеледі. Бұл өз кезегінде, ұлттың тарихындағы маңыз­ды кезеңдер мен оқиғаларды өзара бай­ланыс­тырып, халықтың біртұтас, шексіз қозға­лы­сындағы үйлесімділікті көрсетеді. Фигура­лар­дың орналасуы, олар арасындағы ара­қа­шықтық пен байланыс, тарихи үдерістің қа­лай қалыптасқанын, алдыңғылардың кейін­гі ұрпаққа қалдырған мұрасын көрсету мақсатында ерекше үйлесім тапқан. «Ұлы көште» суретші тек тарихи кезең­дер мен тұлғаларды ғана емес, сондай-ақ сол уақыттың әлеуметтік мәселелерін де аша біл­ген. Мұндағы көштің символикасын ха­лықтың тек физикалық қозғалысы емес, қо­ғамның әлеуметтік және рухани транс­фор­мациясының белгісі ретінде де қарас­тыру мүмкіндігі туындайды. Бұл туындыдағы тағы бір ерекшелік – тұрақтылық пен өз­герістердің арасындағы шиеленістің  айқын­ды­ғы. Ұрпақтар  арасындағы байланыс, өт­кен мен болашақтың сабақтастығы, ұлттық бір­ліктің маңызы жайлы терең ойлар – сурет­ші картинасына зер сала қараудан кейінгі  сана сілкінісі. Бексейіт Түлкиевтің «Ұлы көш» картина­сында көркемдік әдіс пен символизм өте те­рең әрі көпқабатты. Әрбір бейне, әрбір де­таль – қазақ халқының тарихындағы маңыз­ды кезеңдер мен тұлғалар туралы терең ойлар мен сезімдерден туындағаны да көрерменін бейжай қалдырмайды. Түлкиев тек бейнелеу өнерінің мүмкіндіктерін кеңі­нен пайдаланып қана қоймай, сонымен бірге қазақ халқының рухани және мәдени өмі­рінің кеңістігіндегі үлкен сұрақтар мен мәсе­лелерді қозғайды. Тұлғалар мен символ­дар арқылы ол тарихи сабақтастықты, ха­лық­тың мәдени мұрасын және ұлттың бо­ла­шаққа деген көзқарасын ашып көрсетеді. «Көкпар» (1973) қазақ халқының ұлттық спорттық мұрасын көркем жолмен бей­не­леген тырнақалды туынды. Бұл «Көкпардың» басты ерекшелігі – қозғалыстың жоғары ди­на­микасы мен жарыстың драматизмі. Шабандоздардың қимылы мен жылқы­лардың шалт шабысы арқылы суретші ұлт­тық ойынның энергетикалық күшін көр­сеткен.  Шығарманың композициялық құры­лымы көрерменді оқиғаның эпицентріне енгізіп, көкпардың қарқынды атмосферасын сезінуге мүмкіндік береді. Бұл жұмыс арқылы суретші ұлттық спорт ойынының қазақ мә­де­ниетіндегі әлеуметтік және рухани мәнін анық бейнелеген. Дарын иесі «Көкпарда» қозғалыстың ди­намикасын ерекше нақышпен бере алған: шабандоздар арасындағы бәсекелестікті, олардың күш-қуаты мен қайсарлығын, әсі­ресе, жылқылардың анатомиялық дәлдігі мен қозғалысындағы шынайылық карти­наны тірі бейнеге айналдырып тұр. Туынды композициясының ортаңғы нүктесінде жарыс көрінісі көрерменнің де делебесін қоздырып, адреналинге толы сәттің куәсі еткендей әсер беруде. Жігіттің жігіттігін, ба­тыл­дығы мен ептілігін сынаған көкпар ойыны қазір де сақталған, тіпті қазақтың спорттық ойыны ретінде арнайы жарыстар да ұйымдастырылады. Графикшілер әдет-ғұрып фольклорына аса мән бере отырып, ұлттық құндылықтарды сақтап қалуға және фольклордың мәдени маңыздылығын жан­дандыруға тырысты. Сондықтан олар қазақ­тың ұлттық  ойындарын өткеннің қоғамдық-әлеуметтік тәжірибесі, халықтың мұрасы ретінде қарастырып, қазақ халқының рухани қарым-қатынасын қазіргі заманның жалғасы ретінде бейнелеуге тырысқан. «Дала тынысы». Бұл туынды қазақ пей­за­жының философиялық бейнесін ұсынады. Ашық аспан мен шексіз кеңістік табиғат пен адамның үйлесімділігін көрсетеді. Компо­зицияның құрылымы қарапайым келсе де, көрерменге терең ой салатын мазмұнға ие. Картинадағы түстердің үйлесімі табиғаттың тыныштығын және оның адам өміріндегі маңызын бейнелейді. Суретші қазақ даласы­ның шексіздігін ерекше нәзіктікпен сурет­те­ген, бұл дала бейнесін тек географиялық кеңіс­тік ретінде ғана емес, рухани күш пен ұлттық бірліктің символы ретінде де ұғынуға мүм­кіндік береді. «Дала тынысы» осы фило­софиялық пайымдауларымен ерекшеленген көркем туынды. «Дала тынысы» картинасы пейзаждық өнер­дің көркемдік әлеуетін толықтай ашып көрсетеді. Түлкиев табиғат элементтерінің адам­ның рухани әлемімен байланысын ше­бер көрсете білген. Көкжиектің ашықтығы, даланың шексіздігі көрерменге еркіндік пен ты­ныштық сезімін сыйлайды. Табиғат пен адам­ның тығыз байланысын бейнелеп қана қоймай, ұлттық бірегейліктің эстетикалық көрінісін ұсынған туындының ерекшелігі де осы терең философиялық мазмұнында.  Жұмбағы мен тылсым дүниені үйлес­тіре біл­ген тағы бір картина – «Құ­дық». Мұнда ешқандай жанды бейне кө­рін­бейді. Тек тастармен қаланған шыңыраудың түбінде су көрінеді. Мөлдір емес, бірақ ты­ныш. Суретші ойын түсініп болмайсың. Де­сек те, бұл картина арқылы тыныштықтың өзі кейде қорқыныш сезімін ұялататынын се­зінесің. Осындай бейнелі шығармалар тек кө­рер көзге ғана емес, терең ойға жетелеуі­мен де құндылығын арттырып тұр.  Өз бойына мықтылық пен шеберлікті сый­дыра білген Бексейіт Түлкиевтің қазақ бей­нелеу өнерінде ойып алар орны бар екені даусыз. Көрмелерде ерекше сыр жасы­рып, «мен мұндалап» тұрар туындылары әлі де талай өнертанушылардың лайық­ты баға­сын алатынына сеніміміз мол.  

Айнұр КЕНЖЕҚҰЛОВА, М.Әуезов атындағы Әдебиет   және өнер институтының  жетекші ғылыми қызметкері, Phd