Жаңалықтар

Ел алғысына бөленген етікші келіншек

ашық дереккөзі

Ел алғысына бөленген етікші келіншек

Етікшілік өнерді ебі барлар ғана таңдайды. Өйткені асқан шыдамдылық пен ептілікті қажет ететін бұл іс екінің бірінің қолынан келе бермейді. Жаңа техно­ло­гия дәуірінде ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып келе жатқан кө­не кәсіпті серік еткендерді аз кездестіреміз. Бір қы­зы­ғы, етікшілік ерлердің ғана ісі емес екен. Мәселен, бү­гінгі кейіп­керіміз Гүлдана Хауашеваның сүйріктей сау­сағы­мен балға мен біз ұстап, маңдайтермен табыс тауып жүр­­­­геніне он жеті жыл болыпты. Маңғыстау өңірінде туып, бүгінде Аты­рау об­лысы Мақат кентіне келін бол­ған Гүлдана Хауашева етікшілік өнер ар­ғы аталарынан дарығанын айтады. Бала кез­ден қуыршаққа қызықпаған қыздың аң­сары гаражда тұрған темір-терсекке ауа бе­ріпті. Бұған қоса, тігін машинасын іске қо­сып, теріден түрлі зат тігіп үйренген. Өсе ке­ле, бұл іске деген қызығушылығы арта бе­ріп­ті. Сөйтіп, 2006 жылы аяқкиім жөндеу ісін қолға алады. Алдымен отбасы мүшелерінің, көр­шілерінің аяқ киімін жөндейді. Ары қа­рай тапсырыс берушілер саны көбейген соң, шеберхана ашқан. Бастапқыда оның бұл ісіне таң­данып, күдікпен қарағандар аз болмапты. Алай­да жұмысына көңілі толған соң, тұрақты клиентіне айналған. Бүгінде еңбегімен ор­та­сына сыйлы болған келіншек ауылдаста­ры­ның алғысына бөленіп жүр. Гүлдана Хауашеваның қолынан аяқкиім тігу де келеді. Ең бірінші жұмысы – күз­гі мау­сым­да киетін бәтеңке. Оны жолда­сы­на арнап тік­кен. Енді осы істі дамытуға бел буып отыр. Алай­да етікші аяқкиімге қажетті материал­дар­ды шетелден алдыруға мәжбүр екенін айтады. «Италия, Түркиядай болмасақ та, отандық өн­діріс ақырындап дамып келеді. Елімізде был­ғары өңдеу ісі қолға алынса деймін. Етік­шілерге сапалы былғары қолжетімді болса, ел тұрғындары отандық өнімді қуана алар еді», – дейді ол.

Эльмира ЖАҚСЫБАЙҚЫЗЫ