Жаңалықтар

Әсел Аяпова: Америкадағы бес жылымның тең жартысын Қазақстандағы жобаларға арнадым

ашық дереккөзі

Әсел Аяпова: Америкадағы бес жылымның тең жартысын Қазақстандағы жобаларға арнадым

Әсел Аяпова америкалық AES корпорация­сы­ның Арлингтондағы бас кеңсесінде ро­бо­то­тех­ника мен дрондар жөніндегі бағдарламаның жаһандық жетек­шісі қызметін атқарады. Мәскеу мемлекеттік универ­ситетінде экономика ма­ман­дығын меңгерген ол оған дейін Қазақ­стан­да біраз жыл мемлекеттік және жеке құры­лым­дарда жемісті еңбек еткен. Елден жырақ жүр­геніне бес жыл уақыт болса да, Қазақ­стан­мен байланысы үзілмеген ол екі ел арасындағы 12 сағат уақыт айырмашылығына қарамастан елдегі ІТ, инно­ва­ция, электрэнергетика маман­дары­на кеңес беруден аянған емес. Төрт-бес жыл­дан соң Қазақстанға оралып, ауқымды жо­­баға басшылық еткісі келетін Әселге хабар­ласып, әңгі­меге тартқан едік. – Бір сұхбатыңызда «Мектепте оқып жүрген­де үй шаруасын жылдам атқарып шығатын роботтар туралы армандадым» депсіз. Ал қазір шетелдің беделді корпорациясында роботтар мен дрондарды қолдануға жауапты команданы басқарып отырсыз. Балалық арман орындалды деп осыны айтса керек... – Мектеп табалдырығын аттаған сәттен бастап са­бақ оқығанды, кітапты түгесіп тастағанды жаным сүйе­тін. Әкем – өте қонақжай кісі, ауылда тұрғанда үне­мі дастарқан жайғызып, үйге әріптестер мен дос­тарын жиі шақыратын. Ал ондай кезде үйдің үлкені бол­ғандықтан, анама көмектесу менің мойныма жүк­теледі. Ауылды жерде ыдыс жуу, үйді реттестіру көп уақыт алатынын білесіз. Сол кезде үйдегілерге «Үй шаруасына көмектесетін роботтарым болады. Ыдыстарды бұлай қолмен жумайтын боламын» деп айтатын едім (күліп). Фантастика жанрында, ғарыш туралы фильмдерді көріп алғаным тағы бар. Расымен де, үй шаруасын атқаруға көп күш жұмсап, шаршап қалатыным есімде. Ал мен қолым бос кезде кітап оқы­ғым келетін. Сіз айтқандай қиялдаған сол арма­ныма қол жеткіздім. Бірақ бұл күнге жету оңайға соққан жоқ. Оралда дүниеге келсем де, ата-анам Атырау облысының Құрманғазы ауданына қарасты Балқұдық ауылына жұмыс бабымен тұрақтаған соң, 6-сыныпқа дейін сонда білім алдым. Сосын Оралға кө­шіп, ондағы физика-математика лицейін тәмам­дадым. Мектеп бітірер кезде елдегі беделді оқу орын­дардың бірінде білім алғым келген еді, алайда 90-жыл­дардың аяғында ел экономикасы шатқаяқтап тұр­ған кезде әкеммен ақылдаса келе дұрысы нар­хоздың Ақтөбедегі филиалында бастапқы курсты оқып, сосын Алматыдағы бөліміне ауысқан жөн бо­лар деп шештік. Онда 2 курс оқып жүргенімде ТМД елдерінен келген профессорлар халықаралық кон­ференция өткізді, делегаттардың арасында Мәскеу мемлекеттік университеті Экономика факультетінің деканы да бар. Университеттің ауласында ілініп тұр­ған хабарландырудан сол деканның өзі жетекшілік ететін факультетке бес студентті арнайы емтихан ар­қылы таңдап алатынын оқып қалдым. Қазақ бөлімінде оқысам да, сол емтиханға қа­тысып, бағымды сынап көрейін деп өтініш жазып жатқанымда нархоздағы ұйым­дас­тырушы топтағылар «Сен онда бәрібір оқи ал­­майсың. Орысшаң жетпейді» деп құжат­тарымды қабылдағысы келмеді. Университетте қо­ғамдық жұмыстарға белсенді түрде ат­салысып жүрген мен өзіміздің декан мен ка­федра меңгерушісіне жолығып, қазақ бөлі­міндегі студенттерге де мүмкіндік беруін сұра­дым. Ақырында емтиханнан мүдірмей өтіп, Мәскеу мемлекеттік университеті Эко­номика факультетіне оқуға қабылдандым. – Сосын AES-тің Арлингтон қаласында ор­наласқан бас кеңсесіне қалай шақыр­тыл­дыңыз? Қазақстандағы жобаларды сәтті жүргізгеніңіз үшін Америкадағы бас­шылығыңыз сонда келгеніңізді қала­ды ма? – Иә. Елде жүргенде AES-тің екі ірі жоба­сын іске асырдым. Америкадағы басшылық бірінші жобаны халықаралық стандартпен салыстыра отырып, жоғары бағалайтынын айтты. Бұл жобаны іске асыруда біраз ақша үнемдеп, анағұрлым қауіпсіз нысан етуге тырыстым. Ал басшылық ұсынған екінші жобаның жүгі мен жауапкершілігі біріншіге қарағанда зіл батпандай ауыр болды. Мемле­кеттен рұқсат алу, халықаралық банктермен байланыс орнату оңай болмады. Дегенмен мұның барлығын тиянақты орындап шыққан соң, Америкадағылар мені дарындылар пу­лына енгізіп, халықаралық жобаларға жұ­мыл­дыратын мамандар қатарына қосты. Сол екін­ші жоба біткелі жатқанда Еуропадағы түрлі ұйымдардан ұсыныстар түсе бастады. Одан бөлек, Қазақстандағы нарықта бір-бірі­мізді жақсы танитындықтан, отандық хол­динг басшылары да лауазымды қызметке ша­қырды. Мұны естіген Америкадағы бас­шылық белсенділік танытып, Арлингтондағы бас кеңсеге жұмысқа шақырып, дрондар мен роботтардың жұмысын бақылайтын, құра­мында қызық та қиын жобасы бар бағдар­ла­ма­ның жетекшісі болу туралы ұсыныс айтты. Бұрын-соңды мұндай іспен айналысып көр­меген соң, қызығушылығым артып, ақырында отба­сыммен 2017 жылы Америкаға көшіп кел­дім. Бірақ мұнда келгенде барлығын нөл­ден бастау қажет болды. Басшылық тың идеясы бар стратегияны іске асыру үшін ко­манда жасақтауды міндеттеді. Сол уақытта 16-дан астам елге қызмет көрсететін бағдар­ла­маның жұмысын бақылаумен болдым. Ақырында бізге жүктелген міндетті ойлаған­нан да асырып орындап, бүгінде дрондар мен роботтар жөніндегі бағдарламалар арасында көшбасшы ұйымға айналдық. Осы ретте дрондар мен роботтардың тиімділігін қарапайым тілмен түсіндіре кетейін. Түрлі электрстансаларда жұмыс істейтін адамдар бұрын барлығын қолмен істейтін еді. Ал электрэнергетика саласының қуанышынан қаупі басым болғандықтан, ондағы мамандар абайсызда биіктіктен құлап кетуі, не болмаса токқа түсіп қалу жайты жиі кездеседі. Мұндай қауіпті болдырмас үшін қазір мамандардың бұл жұмысын дрондар мен роботтар атқара алады. Екінші жағынан бұл жұмыстың құнын арзан­датуға көмегі тиеді. Мысалы, үлкен аймақты алып жатқан күн панелінің жұмысын тексеру үшін мамандар ол аумақты кемі бір ай жаяу жүріп өтуі мүмкін. Ал дрон ұшыру ар­қы­лы олар­дың жұмысын екі сағатта бақы­лауға болады. – Әлеуметтік желідегі парақшаңызды шо­лып шықсам, Америкада емес, елде тұ­рып жатқандайсыз. Қазақылықтың, қара­пайымдылықтың сипаты байқала­ды... – Әкемнің «Өзге елде сұлтан болғанша, өз елің­де ұлтан бол» деген сөзін естіп, мағына­сы­на аса жіті назар аударып өскен жанмын. Ауыл­да өсіп-өнгенім, үлкен кісілердің өнегесін көріп өскенім жадымнан кетпейді. Ұлы Абай, Сәкен Сейфуллин, Мұқағали Мақатаевтардың жастанып оқыған шығармалары да әлі есімде. Қанымда қазақылық қайнап жатқанда мұхит­ты алты айналсам да мұның барлығын естен шығарып тастау мүмкін емес. Шетте жүрсем де «Мен – өз елімнің патриотымын!» дегенді айқай­лап айта аламын. Патриот атану үшін Қазақстанда тұру керек деген ағат пікір, шет­ел­де жүріп-ақ ел мәртебесін асқақтатып, өзің түлеп шыққан қоғамға пайда келтіруге бо­латынына көзім жетті. Өкінішке қарай, кейбір отан­дастарымыз елден бір қадам аттаса бол­ғаны, қазақ екенін ұмытып кетуге бейім тұра­ды. Ақыр соңында тілімізді, дәстүрімізді мен­сінбейді. «Біз де америкалық болғымыз ке­леді» деп америкалықтарға тән қылықтар іс­теп, үй ішінде өзара ағылшынша сөйлескенді жөн санайды. Мұндай жайттарды көрген кез­де жүрегім ауырады. Сол себепті осында келген күн­нен бастап жүрген жерімде тілімізді, дәс­түрімізді насихаттап жүрмін. Елшілік өкілдері түрлі іс-шараларға шақырған кезде ортаға шығып, қазақ отбасындағы бала тәрбиесі туралы өз ойымды ортаға саламын. Одан бө­лек, балаларым арқылы өзге ата-аналарға үлгі көрсетуге тырысамын. Қазір балаларым он­лайн форматта домбыра тартуды үйреніп жүр. Үйде тек қазақ тілінде сөйлесеміз. Кішкен­тайым­ды қырқынан шығарған кезде осын­дағы қазақтардың басын қосып, олар көрсін, үлгі алсын деген мақсатпен бесікке салу, тыш­тыр­ма жасау секілді керемет дәстүрлерімізді паш етіп, бір марқайып қалдық. Мақтанғаным емес, бірақ тіліміз, діліміз, дәстүріміз туралы үндемей қалған бірде-бір күнім болған емес. Үнемі айтып жүремін. – Сіз секілді білікті маманның ел жас­тарына тигізіп жатқан тағы бір көмегін атап өтпесек болмас. Facebook парақ­шаңыз­да еліміздің түрлі саласында еңбек етіп жүрген мамандарды іріктеп алып, мен­торлық бағдарлама бастағаныңызды айтып «Бұл менің өз Отаныма және он­дағы мамандардың дамуына қосқан үле­сім» деп жаздыңыз. Бұл сабақтарды тегін жүргізесіз бе әлде арада арнайы келісім­шарт жасастыңыз ба? – Төрт-бес жылдан соң Қазақстанға ора­латын уақытты күтіп отырмай, қазірден бастап елге пайдам тисін деген мақсатпен үш жыл бұрын менторлық бағдарламаны қолға алған едім. Біздің ең басты құндылығымыз – уа­қыт. Сол себепті уақыт жоғалтпай ІТ, инно­ва­ция, электрэнергетика секілді өзім мол тәжіри­бе жинаған салаларда жемісті еңбек етіп жүрген мамандарға конкурс жариялап, 200-ге жуық маманның ішінен он шақты ма­манды таңдап алдым. Бүгінде әрбіріне бір са­ғаттан уақыт бөліп, мүмкіндігінше бар біл­генімді, оқыған-тоқығанымды бөлісіп келемін. Кәсібін дөңгелеткісі келетін жас маман өз ара­сында сыйлы болуы керек, басқа компания өкілдері оның кім екенін аты-жөнінен-ақ білуі тиіс. Осы және назардан тыс қалатын өзге мәсе­лелерге мән беріп, әр сессия сайын олар­дың аяқ алысын, жоспарын бағамдап, бағалап отыра­мын. Маған хабарласып, менен сабақ алып жүрген мамандардың арасында ІТ сала­сын жақсы игергісі келетіндердің қарасы көп. «Самұрық-Қазынаның» жас мамандарды екі жыл бойы басшылық қызметке дайындайтын «Жас өркен» атты бағдарламасына ментор ре­­­­тін­де шақырылдым. Сол кезде ер маман­дар­мен салыстырғанда қыздарымыздың өз-өзін көрсете алмай, әлекке түсетінін байқадым. «Жас өркенге» қабылданғандардың түгелі – ар­найы іріктеуден өткен, «мықты басшы бола­ды-ау» деп үміт артып отырған мамандар. Қыз­дардан жетістігі туралы сұрасам, «Иә, мек­тепті алтын белгіге бітіргенмін», «Иә, олим­пиадаға қатысқаным бар» деп тыныш қана жауап береді. Ауыз толтырып, мақтанып айта­тын жетістіктерін мейлінше жасырып қалу­ға тырысады. Осы ретте кәсіби жолға енді түс­кен жастарға айтарым – өз-өзіне деген се­німділігін арттыра түссін! Өз еңбегін көр­сетсін! Бүгін сен бедел үшін жұмыс істесең, ертең беделің сен үшін жұмыс істеу қажет. Сол се­бепті өз-өзіңді көрсетіп, жалт-жұлт етіп, жа­лындап жүріңіздер! Тағы бір айта кетерлігі, осы күнге дейін карьера бойынша жоғарылауға жол сілтеп, жөн көрсететін кітапты көп ізде­дім. Бірақ қолыма тиген кітаптардың түгелі дерлік басшыңмен қалай тіл табысу керек, жа­лақыңды қалай өсіруге болады дегеннен ары аспайтын мәселелерді қозғаған. Мұның барлығы бір кітапта қамтылса бір жөн, әр­қайсысы әр кітапқа кіріктірілген. Сондықтан жас түлектер, кәсіби мамандарға ауадай қажет кеңес­тер мен кейстердің барлығын топтас­ты­рып, жеке тәжірибеме сүйене отырып, селфбрендинг, коммуникация, нетворкинг, эмоционалды интеллект, менеджмент, көп­шілік алдына шығып сөйлеу секілді ма­манға аса қажет дағдыларды кіріктіріп, жуырда «Карьера как проект» атты орыс тіліндегі кіта­бымды сатылымға шығардым. Бір ай­дан соң бұл кітап «Өз мансабым – маңызды жо­ба» де­ген атаумен қазақ тілінде жарық көр­мек. Карьера­сын ілгерілеткісі келетін кез кел­ген отан­дасқа таптырмас оқу құралы бола­тынына күмә­нім жоқ.