Кеңес НҰРЛАНОВ, театр және кино актерi: Кинода өз рөлімді әлі тапқаным жоқ
Кеңес НҰРЛАНОВ, театр және кино актерi: Кинода өз рөлімді әлі тапқаным жоқ
Көпшілік театр және кино актерi Кеңес Нұрлановты «Батыр Баян» фильміндегі Ноянның рөлі арқылы жақсы таниды. Кейіннен Еркін Рақышевтің «Жетімдер» киносында сомдаған Нұрланның рөлі арқылы тағы есте қалды. Театр мен кино саласын қатар алып жүрген майталман қазіргінің режиссері мен әртісі қалай болуы керек екенін қадап айтып берді. Сондай-ақ ол Екінші дүниежүзілік соғыс туралы фильмдерді көптеп түсіру отандық режиссерлер қаперінде жүрсе екен деген тілек айтады.
Астанаға көшкелі кинодан алшақтап қалдым
Көпшілік режиссер Сламбек Тәуекелдің «Батыр Баян» фильміндегі Ноян арқылы танылғанымды үнемі айтады. Ноян – бағыма қарай маған бұйырған мықты кейіпкер. Десек те Ноянның рөлін сомдау арқылы ел арасында танымалдығым арта түсті деп айта алмаймын. Бір қызығы, мені режиссер Еркін Рақышевтің «Жетімдер» фильміндегі жетім баланың әкесі Нұрланның рөлі арқылы көп таниды. Онда шағын эпизодқа түскенім бар, десе де дүкенде немесе базарда мені көріп қалған халық «Сіз «Жетімдердегі» анау ағай емессіз бе?» деп сұрағанда таңғалатынмын. Ал «Батыр Баянның» халық көңілінен шыққаны рас, бірақ кейін «Қап-ай, ә? Мына тұсты басқаша ойнауым керек еді...» дегендей «әттеген-айлар» да аз болған жоқ. Құман аға сомдаған Төлегеннің рөлі бізге мінсіз көрінеді ғой. Бірде Құман ағамен әңгімелесіп отырғанда Төлегенді сомдауда кеткен кемшіліктерді тізіп, өкініп отырғанын естігенде таңғалғаным бар. Жалпы, киноға түссең өкініш көп болады екен. Театрда бір спектакльде жіберген қателігіңді екінші қайталап ойнағанда түзеп аласың ғой. Ал кинода олай емес. Дегенмен жылына 5-6 кино ғана түсірілетін Кеңес үкіметі кезінде біраз киноға, атап айтсам режиссер Аяған Шәжімбайдың «Жансебіл», Рүстем Тәжібаевтың «Айдай сұлу Айсұлу» секілді фильмдерге түскеніме қуаныштымын. Бұл туындылар да ел аузында жүрген «Батыр Баян» секілді халықтың сүйіспеншілігіне бөленді. Сөздің шыны керек, сол кезде киноға түсуге мүмкіндік көп болды. Қазір өкінішке қарай, ондай мүмкіндік аз. Қазір киноның түгелі дерлік Алматыда түсіріледі. Бас қалада жүрген соң ондағы режиссерлер әртістерді астанадан арнайы шақыра қоймайды. Қанша жерден дарынды өнер иесі болса да, олар оның жолы мен үй-жайына артық қаражат жұмсағысы келмейді. «Көзден кетсе көңілден кетеді» демекші, қазір кинодан да, телесериалдан да алшақтап қалдым. Ара-тұра осында көшіп келгеніме сол үшін өкініп қаламын. Десе де «Адамның басы – Алланың добы» дейді қазақ. Мен 2007 жылы өзім жұмыс істеп жүрген М.Әуезов атындағы академиялық драма театрынан кетемін деп еш ойлаған емеспін. Онда жұмыс істеу менің басты арманым болатын. Оқу бітірген соң сол арманыма қол жеткізіп, театрдың киелі сахнасына шыққаныма мәз болып, қанатыма қанат бітіп, дүрілдеп жұмыс істеп жүрген шағымда елордаға кеттім. Астанаға қоныс аударуыма негізгі себеп – сол жылдары бас қалада руханият пен мәдениетке баса назар аудару мәселесі күн тәртібінен түспей, мұны ілгерілету үшін жан-жақтан өнер майталмандарын шақырған еді. Сол кезде Нұр-Сұлтан қаласы әкімінің орынбасары қызметін атқарған Ермек Аманшаев М.Әуезов театрынан есімі елге белгілі әртіс Ғани Құлжанов екеуімізді Қалибек Қуанышбаев атындағы мемлекеттік академиялық қазақ музыкалық драма театрына жұмысқа шақырды. Мен бастапқыда бір айдай уақыт келісім бермей жүрдім. Бірақ Ермек қолқалап, тікелей қолғабыс жасаған соң бір күнде астаналық болып шыға келдім. Ол кезде Қаллеки театрының ғимараты шағын болғанымен, бір шаңырақ астында кілең дарынды қыз-жігіттердің жұмыс істеп жатқаны қуантты. Біз барғанда ешкім де жатырқамай, жатсынбай, шама-шарқымыз жеткенше осындағы руханияттың өркендеуіне атсалыстық. Сол абыроймен бастаған жұмысымызға «қылау» түсірмей, қазірге дейін осындағы қазақ өнерінің, қазақ театрының оты өшпеуі үшін аянбай жұмыс істеп келеміз. Өнерде атқарған көп жылғы еңбегімді елеп-ескерген министрліктегілер «Қазақстанның Еңбек сіңірген қайраткері» марапатына лайық деп таныды.