Жаңалықтар

Амалда амандасып, көріскенде кешірімді бол!

ашық дереккөзі

Амалда амандасып, көріскенде кешірімді бол!

Жыл сайын наурыздың 14-інде қа­зақ­тардың басым көпшілігі Амал ме­ре­кесін немесе Көрісу күнін той­­­­лайды. Кө­рісу ме­ре­кесі Батыс Қа­зақ­­стан, Маңғыстау, Аты­рау об­лыс­та­рында және Ақ­төбенің кей­бір аудан­да­рын­да, Ре­сейдің Аст­ра­хан, Саратов, Орын­бор өңір­­лерінде, Қа­рақалпақ­стан­да ата­лып өтіледі. Амал­­дың ерек­шелігі − Нау­рыздан бір апта бұ­рын той­­ла­на­тыны жал­пыға белгілі. Шы­нын­да, Көрісу кү­ні­нің әлі нақты ғы­лыми тұ­жырымы жоқ. Кейбір архео­лог ға­лым­дар дәс­түр­­дің та­мыры моң­ғол мен ты­валық ха­лықтарда жатқа­нын айта­ды. Де­генмен Көрісу күні (Амал мере­кесі) туралы түр­лі болжам бар. Солар­дың бір па­ра­­сын назар­ларыңы­з­ға ұсы­намыз. Серік ЕРҒАЛИ, мәдениеттанушы, этнолог: – Наурыздама («наурызнама» емес, қазақтың тойлату секілді «нау­­­­рыздату» етістігінен) дәстүрі бұ­­рынырақта наурыздың алғаш­қы күнінен бастап елдің батыс өңі­ріне қоса, Сыр өңірінің барлы­ғы, Қостанай, Торғай аймағы, ре­сей­лік Ажтархан (Астрахан), Са­ры­тау, Са­мар, Орынбор облыстары атап өте­тін. Бірақ оны «амал» деп те, «кө­рісу» деп те атамаған, «Нау­рыз» де­ген. «Амал» деп атау 1988 жы­л­дан мерекенің 21-22 наурызға рес­ми­ленуінен бастап, халықтық Жыл басы күнінен ажырағысы кел­меген бұқара 14 наурызды «Амал» деп атауға мәжбүр болды. Бір мейрамның екі сипатының бі­рігуінен Жыл мерекесінің маз­мұ­ны мен маңызы бүгінде ба­рын­ша тарылды, рухани құнды­лы­ғы­мыз­ды біршама шатасуға итер­ме­леп отыр. Шын мәнінде, халқымыз Нау­рыз айының алғашқы (ескіше – 1 нау­­рыз қазіргі 14-не сәйкес) күні­нен бастап, Наурыз мерекесін бір ай бойы мейрамдаған. Қазақтың бел­гілі білімдары − Мәшһүр Жүсіп Кө­пейұлы өзінің 8 күндік нау­рыз­дама өтетінін жазады. Ол ескіше: 1-8 наурыз, қазіргі күнтізбеде 14-21 наурыз аралығы. Тағы бір дәйек: Шәкәрім ата­мыз­­дың баласы Ахаттың естелі­гін­­де: «14 март – ескіше 1 март. Әкей айтты: «Бүгін ескіше 1 март, қа­зақша жаңа жыл, ұлыстың (ұлы істің) ұлы күні дейді. Ал жаңа жыл­­дың бұрынғы аты – Наурыз, бұл – фарсы тілі. Жаңа күн деген сөз. Қожа-молдалар ескі әдетті қал­дырамыз деп, құрбан, ораза айт­тарын ұлыс (ұлы іс) күні дегі­зіп жіберген. Ескі қазақша, ескі түрік­ше жаңа жыл күнінің аты – ұлы іс. Жаңа жыл басының ұлыс еке­ніне мынадай дәлел бар. «Ұлыс (ұлы іс) күні қазан толса, ол жылы ақ мол болар. Ұлы кісіден бата ал­са, сонда олжалы жол болар». Шындығында, 13 наурызбен 90 күндік ескі жылдың қысқы мау­сымы бітетінін ескеріп, астро­но­миялық үдеріс кезінде күннің Амал жұлдызына беттеуі жыл ба­сымен сәйкесуі «табиғи Жыл ме­жесі» болып табылады. Жылдың ауысуы да осы құбылысқа тән. Жә­не тоңның жібіп, көктемнің келуі осы жайтқа қатысты. 14 наурыз – жылдың, көктем­нің басы! Сол себепті қазақтар бір бірі­мен қауышу рәсімін жасап кө­ріс­кен, яғни қауышу рәсімін жа­саған. Бір жылдың артта қалға­нын және жаңа жылдың келгенін осы­лай қарсы алған. Мүшел жылы 1 қаңтарда да, 22 нау­рызда да кірмейді, қазақтың есе­бі бойынша 14 наурызда кіреді. Жыл­­қы жылы мүшел жүйесі бойын­­ша 14 наурызда кіріп, көк­тем­­нің алғашқы күнін, жаңа жыл­дың маусымашар күнін бастайды. Ескі жылмен қоштасу 13 наурызда болып өтеді. «Көрісу күніне» телініп жүрген мы­­на ғұрыптың бәрі кәдімгі нау­рыз­дама жоралғылары болып та­бы­лады. Бұл күні ауыл тұрғындары ер­те тұрып, елең-алаңнан жасы үл­кен адамдарға сәлем береді. Көр­ші-көлем бір-біріне «Жасың құтты бол­сын!», «Жасыңа жас қосылып, ғұ­мырың ұзақ болғай!» деп тілек ай­тады. Көшпелі ғұмыр кешкен ата-бабамыз алты ай қыстан аман-есен шығып, көктемге иек арт­­қан шақта ағайынды іздеп ба­рып, амандық сұрасады. Төс қа­ғыс­тырып, «Бір жас қосуыңмен», «Жас құтты болсын!» деген тілек ай­тады. Көрісу күні бұрынғы өкпе-ре­ніш кешіріліп, араздық ұмыты­ла­ды, көрші-көлем бір-бірін наурыз­кө­жеге шақырып, меймандардың от­басына, ағайын-туыстарына аман­дық-саулық, құт-береке ті­лей­ді. Көрісу – тек адамдардың бір-бі­ріне амандасып, жақсылық ті­лей­тін қауышу мерекесі ғана емес, сондай-ақ жасы үлкендерге ізет көрсетіп, ілтипат білдіретін дәс­түрлі көрініс. Қариялардың ай­туынша, бұл күні реніште жүр­ген жандар бас араздығын ұмы­тып, татуласады. Сондықтан кө­рісу айты – ағайын мен туыс ара­сын­дағы байланысты бекіте түсе­тін дәстүр.