Жаңалықтар

Ермұрат Үсенов: Шалақазақтық күйге де жетті

ашық дереккөзі

Ермұрат Үсенов: Шалақазақтық күйге де жетті

Кейінгі кезде «қазақтың ұлттық музыкасының әуені бұзылып, аспаптарының табиғи тембрі жоғалып бара жатыр» деген әңгіме айтылып жүр. Бұл, әрине көзі ашық, көкірегі ояу қазақ баласын бейжай қалдырмақ емес. Белгілі күйші-композитор Ермұрат Үсеновпен әңгімемізде ұлттық музыкамыздың бұрынғы және бүгінгі жағдайы туралы ой өрбітіп, ондағы шешімін таппай жүрген кейбір мәселелерді талқыға салып көрдік. – Сіздің әлеуметтік желі бетінде Құр­манғазының «Серперіне» «тү­зету енгізіп тартқан» Ляйля Тә­жі­баева-Исаева деген музыкант қыз­ға наразылығыңызды оқыдық. Ол қыз нені бүлдірді және сіздің сы­ныңыз­ды не үшін қабылдай ал­ма­ды? – Ол жөнінде пікірімді өзімнің фейсбук па­рақшамда жарияланған «Құрманғазының әруағын күңірентпейік (немесе ұлы күй­шінің «қатесін» түзеткен «мықты» қыз тура­лы хикая)» деген жазбамда айтқанмын. Негізгі сыным былай айтылған: «Ләйлә Тә­жібаева деген әп-әдемі қарындасымыз (өзі қобызшы) шағын топ құрыпты. Қош делік. Топта домбыра, қобыз, қылқобыз, ұрмалы топ, синтезатор сияқты аспаптар бар. Көбінесе кішігірім әр елдің шығармаларын өзі өңдеп ел алдына шығып жүр екен. Оған еш қарсылығым жоқ. Сөйткен қызымыз ешкіммен ақылдаспай, байыбына бармай Құрманғазының «Серпер» күйіне бір-ақ ауыз салыпты. Басын дұрыс бастап, сағаға келгенде түпнұсқадан ауып, өзінше «өңдеп» жіберіпті. Құрманғазы оркестріне түсірген А.Жұбанов, Н.Тлендиевтен де «асырып» жі­беріпті. Ал енді Құрманғазы оркестрі ой­на­ғанда әр қазақтың бойына рух, жігер беріп ұлы күйші тіріліп келгендей әсер алушы едік!». Одан әрі ұлтымыздың ұлы күйшілері­нің шығармаларын өз бетінше өзгертіп тартуға болмайтынын, ондай әрекеттің халық музыкасын қорлау болатынын айтып ескерттім. Ал ол қарындасымыз не деді? Пікіріне қиянат болмасын, қаз-қал­пында берейін. Маған өз фейсбук парақ­шасында орысша берген жауабында ол былай депті: «Курмангазы перевернулся в гробу? Я кобызистка, которая говорит на русском и играет рок. Буду писать много и больно, зато правду. Давайте зададим себе вопрос, что толкает музыкантов таких как, Ахмет Жумбанов (осылай жазған. − Е.Ү.), Gaziza Gabdrakhimova Serkebaeva Jamilya Асылбек Енсепов Ulytau и многих других видеть и делать казахскую музыку в новом стиле? Ответ очевиден − Развитие! В своём нелицеприятном посте, Ермурат Усенов говорит что: − Во-первых он не против моего твор­чества, вот эта новость. Во вторых, что в кюе Серпер Курмангазы, я сделала немысли­мое и противоречащее природе нашему казахскому народу! А именно, изменила, о ужас, ритм, причём в кульминации (хотя ритм там с 8 такта меняется). Он апел­лирует тем, что я не имею права этого де­лать? Интересно тогда, а кто такое право раздаёт? Курмангазы умер давно, наследни­ков у него нет, авторских прав тоже. Теперь кюи Курмангазы являются национальным наследием. А значит они в открытом доступе. Сыграв по своему кюй Серпер, я ни в коем разе не утверждала, что это эталон и теперь все должны играть только так и никак по другому. Что за бред вообще тут творится?! Кюй в традиционном его пони­мании был, есть и будет! И никто на это не покушается! Хоспади! Неужели это надо разъяснять?! Только благодаря моей аран­жировки и исполнению моей группы Layla-Qobyz о том, что есть такой кюй Сер­пер вообще узнали многие казахстанцы. Не Курмангазы сегодня перевернулся в гробу, а такие деятели как Жубанов, деятели которые искренне верили, что казахи будут сохраняя традиции развиваться сами. В заключении добавлю: Я люблю свой кобыз и свою музыку, и буду делать то, что мое сердце хочет, а вам придётся меня убить, чтобы остановить». Көрдіңіз бе, «Айттым бітті, кестім үзіл­ді» деген адамның сөзі. Бірақ Л.Тәжі­баева-Исаева сияқты музыканттар халыққа танымал күйлерімізді қалағанынша шерте берсе не болғаны? Найзағайдай жарқылдап, төрт құбыласы түгел боп тұрған «Серпер» се­кілді ғажап күйді өзімбілермендікке са­лып өзгертіп, сағаларын (ең төменгі пер­нелерде ойналатын әуендер) тастап кетіп, ыр­ғағын бұзып жатса, оған көз жұмып қарап отыра берсек, ұлттық музыкамызға жа­нымыздың ашығаны жалған болмай ма? Ляйля қарындасымыз орысша оқыған. Оған Құрманғазы кім, Дина кім, Жұбанов кім? Бәрібір ешқашан түсінбейді, қадіріне жет­пейді. Сол себепті ол біз айтқан сынды қа­былдамайды... – Кейінгі кезде домбыра мен қо­быздың бұрынғы кездегі табиғи қоңыр тембірінің өзгеріп кеткені жайында айтылып қалып жүр. Ол мәселені қалай шешуге болар еді? Ра­сымен де қазіргі домбыра мен қо­быз еуропалық стандарттарға ың­ғайластырылған ба? − 1958 жылы еліміздің тұңғыш кәсіби ди­рижеры, айтулы тұлға Шамғон Қажы­ға­лиев атақты Құрманғазы оркестрінің бас дирижері және көркемдік жетекшісі болған тұс­та Мәскеуде үлкен шеберханада дайын­далған қазақ халық аспаптарын қабылдап алу оқиғасы болды. Оған жазушылар М.Әуе­зов, С.Мұқанов, Ғ.Мүсірепов, композиторлар А.Жұбанов пен М.Төлебаев және Қазақ КСР КП Орталық комитетінің сол кездегі хат­шысы Н.Жанділдин қатысып отырды. М.Әуезов Ш.Қажығалиев жасаған ре­конструкцияға оң баға берді. Сондай-ақ бұл жұ­мысты С.Мұқанов, Ғ.Мүсірепов, М.Төле­баев, Н.Жанділдин де қолдады. Тек А.Жұ­ба­нов: «Оркестрдің жалпы тембрі өзгеріп, ұлт­тық бояудан айырылып, космополиттік ор­кестрге айналып кеткен. Әрине, әр аспап­тың диапазонын өсірген, динамикалық ауқымын ұлғайтқан, техникалық мүмкін­дігін арттырған. Мұның бәрі жағымды фак­тор. Бірақ төрт сырнай тобы, ұрып ой­найтын европа аспаптары қазақтың дом­бырасы мен қобызының үнін басып кетіп, қазақ оркестрі деген атаудан айырылып қалуы­мыз мүмкін, − деп пікір айтты». (Мен бұл сөздерді Тілеуғазы Бейсембектің «Шамғон Қажығалиев» (Алматы, «Өлке» бас­пасы, 2007 ж.) деген кітаптан алып отыр­мын). Иә, ғұлама ғалым Ахмет Қуан­ұлы Жұбанов осындай пікірде болды. Әрине, одақ кезінде міндетті түрде орыс және Еуропаның шығармаларын орындау үшін осындай қадамға барғандарын тү­сінуге болады. Өз ойымды айтсам, кезінде при­ма қобыз үш ішекті болды, одан төрт ішек­ке ауысты. Беті мал терісімен қап­талған болатын, соның арқасында ұлттық тембрді сақтаушы еді. Қазір тері алынып тасталды. Першин деген шебердің өзге­р­туімен формасы ғана сақталып, қалғаны тұп-тура скрипканың көшірмесі болып шық­ты. Сөйтіп прима қобыз аспабында ұлт­тық тембр мүлде жойылды. Осы жағдай мені де мазалайды... Ал домбыра аспабы оркестрде өз қал­пын­да, құлақ күйі де оркестрге лайықталып келтірілген. Жеке орындаушылар күйді ешкі немесе қой ішегінен жасалған ішекпен орындаса екен деген ұсынысым бар. Сонда қоңыр үнді тірілтер ме едік. Қазір бәрі ба­лық аулағанда қармаққа жіп ретінде пай­даланатын лесканы қолданады. Қарағанды қаласында біраз жылдан бері Тәттімбет атындағы байқау өтіп келеді. О баста айтқам, Тәттімбет күйлерін орын­дайтын домбыраны Ә.Хасеновтің үлгісімен жасап, тартқызайық деп. Ешкім құлақ аспа­ды, Шеберлер үнсіз... Бұл да Шерағаң айт­қандай, «Бір кем дүние болды». [caption id="attachment_112598" align="alignnone" width="900"]